تاثیر تمرین درمانی بر دامنه حرکتی سر و گردن و زاویه کرانیوورتبرال در افراد با پوسچر جلو آمده سر

مقدمه و اهدافپوسچر جلو آمده ی سر از شایع ترین اختلالات اسکلتی عضلانی در ناحیه ی سر و گردن است که در تمام سنین دیده می شود. روش درمانی برای این اختلال اسکلتیعضلانی رفع عدم تقارن عضلانی، موبیلیزاسیون آموزش پوسچر صحیح است. اطلاعات دقیقی در مورد تاثیر تمرین درمانی بر دامنه ی حرکتی سر و گردن و زاویه کرانیوورتبرال در افراد با پوسچر جلو آمده ی سر وجود ندارد. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات تقویت عضلات فلکسورگردنی، نزدیک کننده ی کتف و کشش تراپز بالایی بر زاویه کرانیوورتبرال و دامنه حرکتی سر و گردن درافراد با پوسچر جلو آمده ی سر بود.مواد و روش هادر مطالعه حاضر مداخله ای قبل و بعد، تعداد 30 نفر دارای پوسچر جلو آمده ی سر شرکت کردند. پس از ورود به تحقیق، زاویه کرانیوورتبرال، دامنه فلکشن و اکستنشن سر و گردن به صورت توام و مجزا اندازه گرفته شد. سپس تمرینات تقویت عضلات فلکسورگردنی، نزدیک کننده های کتفی و کشش تراپز بالایی آموزش داده شد. پس از چهار هفته انجام تمرینات آموزش داده شده، زاویه کرانیوورتبرال و دامنه فلکشن و اکستنشن سر و گردن درست مانند نوبت اول، اندازه گرفته شد.یافته هازاویه کرانیوورتبرال قبل و بعد از مداخله تغییر معناداری در جهت بهبودی داشت(01/0=p).. تغییرات دامنه فلکشن سر و اکستنشن گردن قبل و بعد از مداخله معنادار نبود. دامنه ی حرکتی فلکشن سر و گردن به صورت توام قبل و بعد از مطالعه تفاوت معناداری در جهت بهبودی داشت (001/0=p).نتیجه گیرینتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین درمانی می تواند دامنه ی حرکتی سر و گردن و زاویه جلوآمدگی سر را بهبود بخشد. اثر این تمرینات بر دامنه ی حرکتی فلکشن سر و گردن در جهت بهبودی به صورت توام دیده شده، ولی دامنه ی حرکتی سر و گردن به صورت مجزا تغییری نداشت.