مقایسه عملکرد اندام فوقانی و تعادل بین رشته های مختلف ورزشی

مقدمه و اهداف تعادل یکی از اجزای کلیدی مهارت های حرکتی با حفظ وضعیت و اجرای مهارت های ورزشی پیچیده است. با توجه به تفاوت در نوع فعالیت، تکنیک ها و مهارت های ورزشی، محقق به مقایسه ی نتایج تعادل ایستا و پویا و آزمون عملکردی اندام فوقانی ورزشکارهای رشته فوتبال، بسکتبال، کشتی، کیک بوکس، پارکور و افراد غیرورزشکار می‌پردازد. مواد و روش‌ها در پژوهش حاضر آزمودنی ها شامل 12 فوتبالیست، 12 کشتی‌گیر، 12 بسکتبالیست، 12 پارکوریست، 12 کیک بوکسور با بیشتر از 7 سال سابقه ورزشی منظم و تخصصی و 12 غیرورزشکار در یک سال گذشته فعالیت ورزشی نداشتند، انتخاب شدند. در هر گروه ورزشی به جز پارکوریست ها 6 ورزشکار در سطح مسابقات کشوری و 6 ورزشکار در سطح مسابقات استان گیلان رقابت کردند. آزمودنی ها در ساعت 9 تا 12 به آزمایشگاه حرکات اصلاحی دانشگاه گیلان مراجعه کردند. پس از 10 دقیقه گرم کردن و حرکات کششی آزمون های تعادل ایستا با استفاده از سیستم امتیازدهی خطای تعادل و تعادل پویا و آزمون عملکردی اندام فوقانی به وسیله دستگاه تعادلی y انجام شد. یافته‌ ها نتایج آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که از نظر تعادل ایستا و پویا و تست عملکردی اندام فوقانی رشته ی پارکور از همه ی رشته ها بهتر بود. تفاوت معناداری در حفظ تعادل ایستا و پویا و آزمون عملکردی اندام فوقانی بین تمامی ورزشکاران مورد مطالعه و افراد غیرورزشکار وجود دارد. همچنین در مقایسه رشته های مختلف ورزشی بسکتبالیست ها کمترین تعادل ایستا و پویا و آزمون عملکردی اندام فوقانی را داشتند (0.05 >p). نتیجه گیری نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد علت شیوع بالای اسپرین مچ پا شاید به دلیل بی تعادلی در بسکتبالیست ها باشد. مربیان و پزشکیاران ورزشی پیشنهاد می شود برنامه های غربالگری منظم را با استفاده از آزمون های بس و و ای انجام دهند. تعادل و عملکرد اندام فوقانی ورزشکاران را مورد ارزیابی قرار دهند و افرادی را که دچار ضعف تعادل و ضعف عملکرد اندام فوقانی هستند، شناسایی کنند.