مقایسه تاثیر آموزش گروهی و آموزش انفرادی هندلینگ بر کیفیت زندگی مادران کودکان 1 تا 6 ساله مبتلا به فلج مغزی

مقدمه و اهداف ناتوانی کودک در درون خانواده ایجاد می شود و آثار نامطلوبی بر کارکرد خانواده و کیفیت زندگی آنها بر جا می گذارد، بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش گروهی و آموزش انفرادی هندلینگ بر کیفیت زندگی مادران کودکان فلج مغزی انجام گردید. مواد و روش ها در مطالعه حاضر کارآزمایی بالینی تصادفی و یک سو کور، 50 نفر از مادران کودکان فلج مغزی شهر اصفهان انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آموزش انفرادی و گروهی قرار گرفتند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه کیفیت زندگی 36sf، پرسش نامه سنجش افسردگی، اضطراب و استرس، پرسش نامه سنجش آگاهی از مراقبت های ویژه صحیح کودکان فلج مغزی، سیستم طبقه بندی اسپارکل، سیستم طبقه بندی عملکرد حرکتی درشت و پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک بود. داده ها قبل و سه ماه بعد از مداخله جمع آوری و توسط نرم افزار spss نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها آنالیز کوواریانس نشان داد که در نمره کیفیت زندگی و سایر خرده مقیاس ها به جز سلامت هیجانی و سلامت عمومی، بین دو گروه آموزش انفرادی و گروهی اختلاف معنادار آماری وجود ندارد (05/0< p). نتیجه گیری تاثیر آموزش گروهی و انفرادی مراقبت های ویژه بر کیفیت زندگی کلی مادران کودکان فلج مغزی به یک اندازه است.