اوتیسم و سیستم نورون های آینه ای : مروری بر مطالعات انجام شده با eeg

مقدمه و اهداف: تئوری های عصب شناختی مختلفی پیرامون اتیولوژی طیف اختلالات اوتیسم مطرح می شوند که یکی از جدیدترین و مطرح ترین تئوری ها تئوری آینه شکسته می باشد؛ و به بحث عملکرد سیستم نورون های آینه ای در مغز افراد مبتلا به اوتیسم می پردازد. این تئوری در دنیا همچنان موضوع پژوهش های مختلفی است و تاکنون نتایج مختلفی از آن استخراج شده است، اما انتظار می رود با شناخت بهتر این سیستم درمان های متمرکزتری با توجه به اتیولوژی برای کودکان مبتلا به اوتیسم طراحی شود. مطالعه ی حاضر با هدف مرور سیستم نورون های آینه ای در افراد مبتلا به اوتیسم با استفاده از eeg انجام شد. مواد و روش ها: برای بررسی مقالات جستجوی پایگاه های اطلاعاتی ovid، proquest، science direct، google scholar، ebsco، با کلمات کلیدی اوتیسم، eeg، سیستم نورون های آینه ای انجام شد. یافته ها: از بین مقالات، 6 مقاله که در متد آنها از eeg جهت بررسی عملکرد سلول های آینه ای در کودکان مبتلا به اوتیسم استفاده شده بود، مورد مطالعه قرار گرفت. در 4 مطالعه تفاوت آماری معناداری بین عملکرد نورون های آینه ای بین گروه افراد مبتلا به اوتیسم و کنترل وجود داشت و در 2 مطالعه تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: مطالعات موجود بیشتر به نفع تفاوت در تضعیف موج mu بین افراد گروه کنترل و مبتلا به اوتیسم بوده است. با توجه به حجم مطالعات موجود، متدلوژی متفاوت مطالعات، ناهمگونی های رفتاری و معیارهای تشخیصی نتایج از همگونی مناسبی برخوردار نمی باشد، اما می توان با احتیاط چنین بیان کرد که نتایج بیشتر مطالعات با استفاده از eeg، به نفع بدعملکردی در mns افراد مبتلا به اوتیسم بوده است. داده های تجربی بیشتری با رویکردهای تصویربرداری عصبی پیشرفته تر برای حمایت از تئوری آینه شکسته مورد نیاز است.