بررسی مقایسه ای علائم اختلال کمبود توجه و بیش فعالی کودکان مبتلا به نارسایی تقاربی چشم با کودکان سالم

مقدمه و اهداف: مطالعات جمعیت شناختی نشان داده که فراوانی اختلالات کمبود توجه و بیش فعالی در کودکان دارای ناکارآمدی تقاربی در مقایسه با جمعیت عادی کودکان بیشتر است. هدف مطالعه ی حاضر بررسی مقایسه ای علائم اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در کودکان ایرانی دارای ناکارآمدی تقاربی با کودکان سالم می باشد.مواد و روش هادر مطالعه مشاهده ای–مقایسه ای حاضر، تعداد 47 کودک مبتلا به ناکارآمدی تقاربی چشم از دو مدرسه در شهر بروجن با 61 کودک سالم، مورد مقایسه قرار گرفتند. معاینه بینایی کودکان، توسط اپتومتریست انجام شد و کودکان با سابقه قبلی ضربه و جراحی چشمی، نارسایی تکاملی و بیماری های روانی از مطالعه خارج شدند. پس از تکمیل فرم رضایت شخصی پرسش نامه دموگرافیک و پرسش نامه علائم مرضی کودکان (csi4) مقیاس مربوط به علائم اختلال کمبود توجه و بیش فعالی و نافرمانی توسط والدین تکمیل شد و داده ها بررسی و توسط نرم افزار spss 19 مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: اطلاعات حاصل از 47 کودک دارای ناکارآمدی تقاربی و 61 کودک نرمال مورد بررسی قرار گرفت. متوسط سنی کودکان مبتلا به ناکارآمدی تقاربی چشم 1/6±10/7 و کودکان سالم 1/8±10/7 به دست آمد. اختلاف معنادار آماری بین دو گروه در مقیاس بی توجهی، مقیاس پرتحرکی و رفتار تکانه ای به دست نیامد(p>0/05).نتیجه گیری: در مطالعه ی حاضر مشخص گردید که علائم بی توجهی، پرتحرکی و رفتارهای تکانه ای در کودکان ایرانی مبتلا به ناکارآمدی تقاربی نسبت به کودکان نرمال تفاوتی نداشت.