تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر استقامت عضلات خم کننده و باز کننده تنه و کیفیت زندگی مادران مبتلا به کمردرد دارای کودکان فلج مغزی

مقدمه و اهداف: شیوع دردهای اسکلتی-عضلانی در مادران دارای کودک فلج مغزی به طور معناداری بیشتر از مادران کودکان عادی است. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی بر استقامت عضلات خم کننده و باز کننده تنه و کیفیت زندگی مادران دارای کودک فلج مغزی است. مواد و روش ها: در مطالعه نیمه تجربی حاضر، 30 نفر از مادران مبتلا به کمردرد دارای کودک فلج مغزی 6 تا 18 ساله شهر اصفهان، با توجه به ملاک های پژوهش به روش هدفمند و در دسترس به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 8 هفته و سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 20 دقیقه تمرینات منتخب ثبات مرکزی را انجام دادند، در حالی که گروه کنترل، هیچ گونه فعالیت ورزشی منظمی را انجام ندادند. کیفیت زندگی و استقامت عضلات خم کننده و باز کننده ستون فقرات به ترتیب با استفاده از پرسش نامه وضعیت سلامت (36sf)، آزمون استقامت ایستای خم کننده های تنه و آزمون ایستای بازکننده های تنه قبل و پس از هشت هفته مداخله تمرینی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده بهبود معنادار در کیفیت زندگی (0/001=p)، استقامت عضلات خم کننده (0/002=p) و بازکننده تنه (0/040=p) متعاقب انجام تمرینات ثبات مرکزی بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در پژوهش حاضر، تمرینات ثبات دهنده باعث بهبود کیفیت زندگی و استقامت عضلات خم کننده و بازکننده تنه در مادران دارای کودک مبتلا به فلج مغزی می شود. لذا با توجه به اهمیت سلامت مادران دارای کودک فلج مغزی، پایین بودن سطح کیفیت زندگی آن ها و تاثیر مثبت تمرینات ثبات مرکزی بر کیفیت زندگی و استقامت عضلات تنه، این روش می تواند به عنوان یک مدالیته در درمان مادران مبتلا به کمردرد مزمن دارای کودک با ناتوانی جسمی–حرکتی توصیه گردد.