بررسی همخوانی پیش بینی کاردرمانگران از عملکرد حرکتی درشت آتی مبتلایان به فلج مغزی 182 ساله با نتیجه مقیاس طبقه‌بندی عملکردی حرکتی درشت

مقدمه و اهداف: نظام طبقه بندی عملکرد حرکتی درشت، به طور گسترده برای طبقه بندی و پیش بینی عملکرد حرکتی درشت افراد فلج مغزی استفاده می شود. با این وجود، در استان مازندران پیش بینی عملکرد حرکتی شهودی و بدون استفاده از ابزار صورت می گیرد. پژوهش حاضر با هدف بررسی همخوانی پیش بینی کاردرمانگران از عملکرد حرکتی درشت آتی افراد فلج مغزی 182 با نتیجه مقیاس طبقه بندی عملکرد حرکتی درشت انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه ی حاضر از نوع مطالعه مقطعی می باشد. جامعه مورد بررسی شامل 12 کاردرمانگر شاغل در مراکز توانبخشی تحت نظارت اداره بهزیستی استان مازندران در شهرهای ساری، قائمشهر، بابل، زیراب و جویبار می باشد. در ابتدا کاردرمانگران، بر اساس پیش بینی خود، عملکرد حرکتی درشت 117 فرد مبتلا به فلج مغزی 18-2 ساله را در 5 سطح طبقه بندی نمودند. در مرحله بعد محقق، تمامی این مبتلایان را بر اساس مقیاس طبقه بندی عملکردی حرکتی درشت طبقه بندی نمود. در انتها میزان همخوانی پیش بینی درمانگر نتایج مقیاس طبقه بندی عملکردی حرکتی درشت مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: ضریب کاپای وزنی مقیاس عملکرد حرکتی درشت در سطح یک 0.642 و در سطح پنج 0867 بود که هر دو بیانگر میزان توافق خوب و خیلی خوب بودند. در سطح چهار، ضریب کاپا 54 بود که نشان دهنده توافق ضعیف است. ضریب کاپا در سطح دو و سه به ترتیب 380 و 246 بود که هر دو نشان دهنده میزان توافق کم بود. اگرچه این دو سطح از لحاظ آماری معنادار می باشد ولی میزان توافق آن قابل ملاحظه نمی باشد.نتیجه گیری: استفاده از مقیاس طبقه بندی عملکرد حرکتی درشت توسط کاردرمانگران در مراکز توانبخشی و ادارات بهزیستی استان، جهت پیش بینی صحیح آنان از عملکرد حرکتی درشت آتی مبتلایان فلج مغزی و تعیین صحیح نوع وسیله کمک حرکتی مورد نیاز، جهت دریافت این خدمات، ضروری می باشد.