اندازه گیری میانگین ضخامت عضله ماستر به روش اولتراسونوگرافی در افراد جوان سالم

مقدمه و اهداف: از اولتراسونوگرافی می توان برای بررسی ساختار عضلانیاسکلتی (ضخامت، سطح مقطع، طول فاسیکل ها و غیره) و بافت استفاده کرد. تعیین اندازه عضله عامل مهمی برای تشخیص سلامت یا بیماری آن عضله است. عضله ماستر یکی از عضلات جاوشی است؛ بررسی تغییرات ضخامت ماستر با توجه به عملکردش روی مفصل، نقش بسزایی در تشخیص علت بسیاری از اختلالات مفصل تمپورومندیبولار، ایفا می کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی میانگین ضخامت عضله ماستر در افراد جوان سالم بود. مواد و روش ها: 50 نفر داوطلب (مرد و زن) در محدوده سنی 1830 سال در مطالعه حاضر شرکت کردند. برای انجام سونوگرافی، افراد در وضعیت طاقباز خوابیده و تصویربرداری با استفاده از دستگاه سونوگرافی و پروب خطی 12 مگاهرتز که در راستای لاله گوش و عمود بر راموس ماندیبول روی بطن عضله در تماس با پوست بود، انجام شد. یافته ها: نتایج آماری نشان داد اندازه گیری ضخامت اولتراسونیک عضله ماستر در حالت استراحت از تکرارپذیری بالایی (84 درصد) برخوردار است و ضخامت آن در افراد جوان سالم در وضعیت استراحت  mm4/1±3/10 است. همچنین بین ضخامت عضله ماستر با جنس ارتباط وجود داشت (038/0=p). نتیجه گیری: سونوگرافی روشی با پایایی بالا برای اندازه گیری ضخامت عضله ماستر است و همچنین ضخامت عضله ماستر در مردان بیشتر است.