بررسی تاثیر توانبخشی برخصوصیات عصبی شناختی مردان ورزشکار با بازسازی آسیب غیر برخوردی رباط صلیبی قدامی

مقدمه و اهداف وظایف حرکتی عصبی شناختی، ارتباط تاثیر گذاری بر هماهنگی عصبی عضلانی ، عملکرد ورزشی و آسیب های عضلانی اسکلتی دارد. بهبود مهارت های عصب شناختی در کنار قدرت عضلانی ازعوامل موثر بازگشت به فعالیت های ورزشی می باشد. هدف مطالعه ی پش رو بررسی تاثیر توانبخشی عصبی عضلانی بر مهارت های عصبی شناختی مردان ورزشکار با بازسازی آسیب غیر برخوردی رباط صلیبی قدامی بود. مواد و روش ها در مطالعه ی حاضر،ده مرد ورزشکار پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی، (acl reconstruction) شرکت کردند. زمان عکس العمل انتخابی بینایی و شنوایی، زمان عکس العمل انتخابی پیچیده ی بینایی و شنوایی، مهارت پیش بینی با سرعت بالا و پایین با استفاده از آزمون های نرم افزار کامپیوتری speed anticipation reaction test  قبل و بعد از دوره ی توانبخشی 12 هفته ای بررسی شد. توانبخشی بر اساس مدل accelerateپروتکل brotzman اجراشد. برای مقایسه ی میانگین متغیرها از آزمون t زوجی استفاده شد. یافته ها ازنظر آماری ، تفاوت معناداری در سه متغیر زمان عکس العمل انتخابی بینایی( 001/0= p) ، پیچیده بینایی( 001/0=p)  و مهارت پیش بینی با سرعت پایین ) 013/0= (p قبل و بعد از توانبخشی مشاهده شد، اما متغیر های زمان عکس العمل انتخابی شنوایی ( 156/0=p) و پیچیده ی شنوایی(658/0= p)و نیز مهارت پیش بینی با سرعت بالا (071/0= p) با وجود بهبود نسبت به قبل از دوره ی توانبخشی از نظر آماری معنادار نبود. نتیجهگیری به نظر می رسد کاهش مهارت های عصبی شناختی اعم از مهارت پیش بینی و عکس العمل بینایی با کاهش کنترل های عصبی عضلانی در ارتباط است. ازسویی دیگر، دوره ی توانبخشی مبتنی بر مهارت های عصبی عضلانی در بهبود فاکتور های عصبی شناختی موثر است و باعث ارتقای مهارت پیش بینی و عکس العمل بینایی می شود.