تاثیر فوری اعمال ارتعاش کل بدن بر حداکثر قدرت ایزومتریک عضله دوسر بازویی در قدرت های مختلف انقباضی

مقدمه و اهداف امروزه ارتعاش کل بدن (wbv) بعنوان یک مدالیتی جدید ورزشی در بهبود عملکرد عصبی عضلانی بسیار مورد توجه محققین است ولی تاکنون اثرات اعمال فوری آن به صورت غیر مستقیم، همراه با اعمال مقادیر مختلف بار خارجی بر حداکثر میزان قدرت انقباض ایزومتریک (mvc) و فعالیت الکترومیوگرافی (emg) عضلات اندام فوقانی مشخص نشده است. لذا هدف این مطالعه بررسی اثرات آن یارتعاش کل بدن بر حداکثر قدرت ایزومتریک و فعالیت الکترومیوگرافی عضلات در اندام فوقانی، در قدرت های مختلف انقباض می باشد. مواد و روش ها عضله دو سر بازویی سمت غالب 15 نفر مرد جوان سالم بطورتصادفی در دو وضعیت بدون ارتعاش کل بدن و با ارتعاش کل بدن با فرکانس 50 هرتز و آمپلی تود پائین (4 میلی متر) به مدت 60 ثانیه (در دو مرحله 30 ثانیه ای و 20 ثانیه استراحت در بین دو مرحله) در 3 حالت بدون اعمال بار خارجی، با اعمال بار خارجی 10درصد mvc اولیه و 20درصد mvc اولیه در زاویه 90 درجه فلکشن آرنج و سوپینیشن ساعد، تحت انقباض ایزومتریک قرار گرفت و در حین انجام تمرینات و بلافاصله پس از تمرینات نیز فعالیت الکترومایوگرام آن در حین انجام mvc ثبت گردید. پس از ثبت پارمترهای میزان mvc، rms ، و  fmed محاسبه و ثبت شدند. یافته ها کاربردwbvبدون اعمال بار خارجی باعث افزایش معنی دار میزان mvc عضله دو سر بازویی نسبت به حالت بدون ارتعاش و بدون بار خارجی( 006/0p=).   شد، درحالیکه کاربرد ارتعاش درحالت های اعمال بارخارجی 10درصد mvc و 20درصد mvc، با وجود افزایش در میزانmvc، دارای اختلاف معنی داری نسبت به حالت های مشابه بدون ارتعاش، نبودند. ازطرفی،کاربرد ارتعاش بدون اعمال بار خارجی سبب افزایش معنی دار میزانrms عضله دو سربازویی گردید ( 001/0p=).  این وضعیت در حالت کاربرد ارتعاش با اعمال بار خارجی 20 درصد  mvcنیز صادق بوده است ( 032/0p=). میزان∆fmed نیز، هم در حالت با ارتعاش و هم در حالت بدون ارتعاش و با اعمال بار خارجی 20 درصد  mvc، نسبت به حالت بدون ارتعاش، با بار خارجی 10درصد mvc دارای اختلاف معنی داری بود و این میزان معنی داری در حالت با ارتعاش با 011/0p= ودر حالت بدون ارتعاش با 016/0p= مشهود بوده است. همچنین∆fmed در حالت با ارتعاش و با بار خارجی 20درصد mvcنسبت به حالت با ارتعاش و با بار خارجی 10 درصد mvc معنی دار بود ( 023/0p=). نتیجه گیری بنظر می رسد که اعمال یک جلسه wbv باعث افزایش آنیmvc وemg عضله دوسر بازویی میگردد و اعمال بارهای خارجی 10 درصد و 20 درصد mvc همراه با ارتعاش، اگرچه در این مطالعه  باعث افزایش معنی دار نبودهاست اماسبب افزایش بیشتر mvc و emg عضله می شود و اثر بار خارجی 20 درصدmvc در این افزایش بارزتر از 10 درصد mvc است .

Immediate effect of whole body vibration on maximalisometric contraction of biceps brachei in different contraction forces

Background and Aim: Whole Body Vibration (WBV) is more attended as a new exercise modality helping improvement in neuromuscular performance, but so far, its immediate effect indirectly concurrent with different external load (EL) on maximum voluntary contraction (MVC) and upper limb electromyography (EMG) in not known. The purpose of the spresent study was to investigate the immediate effect of WBV on maximumisometric contraction and upper limb EMG indifferent contraction forces. Materials and Methods: In 15 young healthy men, dominant biceps randomly underwent isometric contaction with supination of forearm and 90 degrees of elbow flexion while receiving no WBV or WBV with a frequency of 50 Hz and low litude (4 mm) for 60 seconds (i.e. two thirtysecond phase with an interval of 20secondrest) in three different modes: without EL, with an EL of 10% of primary MVC, and finally with an EL of 20% of primary MVC. In the meantime, EMG activity of the muscle was recorded and once the whole exercise protocol was terminated, MVC was measured and its EMG activity was recorded simultaneously with MVC. Results: WBV without EL showed a significant increase in biceps MVC compared with no WBV and no EL(P=0.006), wheras in WBV the comparison of an EL of 10% of primary MVC and that of 20%, despite rendering higher rate of MVC, is not statistically significant. On the other hand, WBV without EL revealed a significant improvement in biceps RMS (P=0.001). The same was true in WBV with an EL of 20% of MVC (P=0.032). The rate of ∆FMED with WBV or without WBV, and with an EL of 20%, was statistically more significant than without WBV, with an external load of 10%, and this significancy with vibration was P=0.011 and without vibration was P=0.016. Meanwhile, ∆FMED was significant with WBV and with an external load of 20% of MVC compared with WBV and 10% of MVC (P=0.023). Conclusion: It seems that a single session of WBV reults in an immediate increase of MVC and EMG of biceps bracheiand applying ELs of 10% and 20% of MVC with WBV did not significantly increase in the present study, but it leadsto more increase of MVC and EMG. Also, the effect of an EL of 20% of MVC in this increase is more tangible than 10% of MVC.