ساخت و بررسی پایایی آزمون تراز قابل قبول نویز در زبان فارسی

مقدمه و اهداف یکی از اصلی ترین علل عدم پذیرش سمعک توسط افراد کم شنوا مشکل با نویز محیطی تقویت شده می باشد. آزمون تراز قابل قبول نویز می تواند به عنوان معیار معتبری برای سنجش توانایی افراد در تحمل نویز محیطی مورد استفاده قرار گیرد. این مطالعه با هدف ساخت و بررسی پایایی آزمون تراز قابل قبول نویز در زبان فارسی بر روی افراد با شنوایی هنجار طراحی و اجرا گردیده است. مواد و روش ها این مطالعه از نوع ساخت آزمون به شمار می آید که طی آن مواد آزمونی لازم برای اجرای آزمون تراز قابل قبول نویز در زبان فارسی ساخته و استاندارد می شود. پس از انتخاب مواد مناسب برای نویز همهمه گفتاری و گفتار پیوسته، هر دوی این سیگنال ها در استودیوی ضبط صدا با شرایط کنترل شده ضبط گردید. آزمون در دو نوبت با فاصله یک هفته بر روی 66 فرد با شنوایی هنجار با میانگین سنی 4± 25 انجام شد و پایایی نتایج آزمون در دو تکرار مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها میانگین امتیازات آزمون تراز قابل قبول نویز در دو تکرار مورد مقایسه قرار گرفت  و نتایج حاکی از عدم وجود تفاوت معنی داری  بود(05/0p) و ضریب همبستگی درون گروهی بین تکرار اول و دوم  آن برابر 920/0 (001/0>p) بود، که مقادیر فوق حاکی از همبستگی بالا و معنی دار و همچنین پایایی معنی دار دو تکرار بوده است. نتیجه گیری بر اساس یافته های مطالعه حاضر، نسخه فارسی آزمون تراز نویز قابل قبول از پایایی مطلوبی در افراد دارای شنوایی هنجار برخوردار است. سادگی اجرا، غیر تهاجمی بودن و هزینه پایین، کاربرد بالینی این آزمون را بالا می برد.