تاثیر آموزش حسی- حرکتی بر بهبود فعالیت های پایه و کارساز روزمره ی زندگی در افراد مبتلا به سکته مغزی مزمن

مقدمه و اهداف  نقائص حسی یکی از عوارض شایع سکته مغزی است. عملکرد مناسب حس و حرکت نقش مهمی در فعالیت های روزمره زندگی دارد. هدف از این مطالعه بررسی میزان اثر گذاری آموزش حسی- حرکتی بر فعالیت های پایه و پیشرفته روزمره ی زندگی در افراد مبتلا به سکته مغزی می باشد. مواد و روش ها در این مطالعه به صورت شبه تجربی از نوع قبل و بعد و بدون گروه کنترل ، 12 بیمار سکته مغزی ( 6 نفر همی پارزی راست، 6 نفر همی پارزی چپ) با میانگین مدت زمان گذشته از بیماری (16/13) 50/41ماه به صورت غیر احتمالی ساده انتخاب شدند. بیماران  به مدت 2هفته متوالی و 5 روز در هفته و 90 دقیقه در هر جلسه تحت  آموزش حسی _ حرکتی قرار گرفتند. قبل و بعد از پایان مداخلات، آزمون های شاخص بارتل، فعالیت های پیشرفته ی  روزمره ی زندگی نسخه لاتون، functional independence measure(fim) گرفته شد. یافته ها  طبق جداول آماری افزایش میانگین نمرات آزمون در شاخص بارتل قبل و بعد از آزمون با (007/0=p)، افزایش میانگین نمرات آزمون در شاخص لاتون قبل و بعد از آزمون با سطح معناداری (003/0= p)، افزایش میانگین نمرات آزمون در شاخص functional independence measure  قبل و بعد از آزمون با سطح معناداری (002/0 =p)، به دست آمده است. نتایج تفاوت معنی داری را در آزمون های شاخص بارتل ، لاتون  و آزمون fim قبل و بعد از درمان با میزان005/0 <  p نشان داد. هم چنین افزایش میانگین در هر سه آزمون بهبودی معناداری را نشان داد. نتیجه گیری  با توجه به بهبود نقایص حسی- حرکتی و استقلال یافتن در فعالیت های روزمره زندگی، به نظر می رسد این مداخله می تواند مداخله موثری در توانبخشی بیماران سکته مغزی باشد، اگرچه مطالعات با حجم نمونه ی بزرگتر نیاز است.