مقایسه تعادل ایستا و پویا در ورزشکاران مرد آماتور

مقدمه و اهدافاز آنجا که سازگاری های تمرینی از اصل ویژگی پیروی می کنند؛ ممکن است تعادل در رشته های مختلف ورزشی تفاوت داشته باشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی ویژگی تعادل بود.مواد و روش ها72 دانشجوی مرد شرکت کننده در المپیاد دانشجویان کشور آزمودنی های این مطالعه را تشکیل دادند. این آزمودنی ها از رشته های فوتبال، بسکتبال، کشتی، ژیمناستیک، هنرهای رزمی و وزنه برداری انتخاب شدند. همه آزمودنی ها در ساعت 14 و به صورت گروه های ورزشی مختلف در 6 روز متوالی، در محل برگزاری آزمون آماده شدند. پس از 5 دقیقه گرم کردن و انجام حرکات کششی، آزمون های تعادل ایستا با استفاده از سیستم امتیازدهی خطای تعادل و تعادل پویا به وسیله دستگاه تعادلی وای انجام شد.یافته هانتایج آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون توکی نشان داد که از نظر تعادل ایستا رشته ژیمناستیک از همه رشته ها بهتر بود و پس از ژیمناستیک، ورزشکاران رشته های ورزشی رزمی، فوتبال، کشتی، وزنه برداری و بسکتبال، به ترتیب نمرات بهتری را کسب کردند؛ با این وضع، اختلاف بین رشته های بسکتبال- وزنه برداری، بسکتبال- کشتی، فوتبال- کشتی، فوتبال- رزمی، وزنه برداری- کشتی و رزمی- ژیمناستیک معنی دار نبود و از نظر تعادل پویا به ترتیب رزمی، کشتی، فوتبال، ژیمناستیک، وزنه برداری و بسکتبال قرار داشتند؛ اگرچه این اختلاف بین گروه های ورزشی فوتبال- کشتی، فوتبال- رزمی، فوتبال- ژیمناستیک، کشتی- رزمی، کشتی- ژیمناستیک و گنگ فو- ژیمناستیک معنی دار نبود. نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد تعادل نیز همانند بسیاری از عملکردهای ورزشی اختصاصی بوده و تابعی از نوع رشته ورزشی می باشد.