نقش واسطه‌گری هوش معنوی با بهزیستی روان‌شناختی و رضایت از زندگی در سالمندان شهرستان مهریز (یزد)

مقدمه و اهدافامروزه دولت‌ها موضوع سالمندان را از جهات مختلف پزشکی، روان شناختی، بهداشتی وپرستاری مورد توجه قرار داده اند، با توجه به اینکه تعداد سالمندان رو به افزایش است و به همین دلیل در این دوران مراقبت و نگهداری از آن ها اهمیت ویژه پیدا می‌کند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای هوش معنوی با بهزیستی روان‌شناختی و رضایت از زندگی سالمندان شهرستان مهریز (یزد) انجام گرفته بود. مواد و روش هاروش مطالعه ی این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می‌باشد و جامعه آماری این پژوهش همه ی افراد سالمند شهرستان مهریز بودند که از این تعداد 322 نفر سالمند از طریق نمونه‌گیری هدفمند جهت نمونه پژوهش انتخاب شدند و برای اندازه‌گیری متغیرها از پرسش‌نامه‌های هوش معنوی کینگ ، رضایت از زندگی دینر و همکارانش و بهزیستی روان‌شناختی ریف استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل و تعیین رابطه میان متغیرها از آزمون‌های آماری: میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و روش تحلیل مسیر استفاده شده است. یافته هایافته ها نشان داد که بین بهزیستی روان‌شناختی و هوش معنوی، بین هوش معنوی و رضایت از زندگی درسطح (05/0) رابطه معنادار وجود دارد و بهزیستی روانشناختی قادر به تبیین 39 درصد واریانس از روی رضایت از زندگی و همچنین هوش معنوی قادر به تبیین 45 درصد واریانس از روی بهزیستی روان‌شناختی می باشد.نتیجه گیریبنابراین نتیجه می گیریم که هرچه هوش معنوی افراد سالمند بیشتر باشد، بهزیستی روانشناختی و رضایت از زندگی در آنها بیشتر می شود و همچنین مولفه تولید معنای شخصی در هوش معنوی دارای بیش‌ترین تاثیر را بر بهزیستی روان‌شناختی دارد و اینکه هوش معنوی می‌تواند به عنوان واسطه میان بهزیستی روان‌شناختی و رضایت از زندگی قرار گیرد.