بررسی تاثیریونتوفورزیس داروی پیروکسیگام بر میزان درد و ناتوانی عملکردی بیماران مبتلا به استیوارتریت زانو

مقدمه و اهدافاستیوآرتروز از جمله بیماری های بسیار شایعی است که می تواند منجر به ناتوانی افراد در بسیاری از جوامع شود. درمان این بیماران شامل استفاده از داروهای ضد التهابی غیراستروییدی و در صورت لزوم استروییدی و برنامه ی فیزیوتراپی است که می تواند منجر به کاهش درد و بهبود عملکرد زانو در بیماران مبتلا به استیوآرتروز شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی مقایسه ای میان نتایج درمانی حاصل از استفاده موضعی پماد پیروکسیکام، جریان گالوانیک به تنهایی و جریان گالوانیک همراه با داروی پیروکسیکام در درمان استیوآرتروز زانو بود.مواد و روش هامطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده و جامعه مورد مطالعه بیماران مراجعه کننده به بخش فیزیوتراپی بیمارستان اختر با تشخیص استیوآرتروز زانو بود. این پژوهش بر روی 42 بیمار زن با تشخیص استیوآرتریت زانو، در دامنه سنی 49 – 79 سال انجام شد. شرکت کنندگان دراین مطالعه به طور داوطلبانه و به صورت تصادفی متوالی در سه گروه 14 نفری قرار گرفتند. گروه اول تحت درمان با جریان گالوانیک، گروه دوم تحت درمان با یونتوفورزیس پیروکسیکام و گروه سوم تحت درمان با ژل پیروکسیکام به صورت استفاده موضعی قرارگرفتند. به منظور ارزیابی اثرگذاری هر یک از روش های درمانی، در دو مرحله ی قبل و پس از 6 جلسه درمان از پرسشنامه koos که شامل ارزیابی میزان درد، خشکی مفصلی و عملکرد فیزیکی بیماران و محاسبه نیروی عضلات اکستانسوری و فلکسوری زانو با استفاده از یک دستگاه داینامومتر استفاده شد.یافته ها، بحث و نتیجه گیریاگر چه هر سه روش فوق بر روی متغیرهای درد، ناتوانی عملکردی زانو موثر بودند (05/0 > p) ولی نتایج حاصله نشان داد که در بین سه گروه نیز اختلاف معنی داری آماری وجود داشت (01/0 > p) و استفاده از یونتوفورزیس پیروکسیکام برای کاهش درد، بهبود عملکرد زانو از دیگر روش ها موثرتر بوده است.