|
|
بررسی اثر کینزیوتیپینگ و فیدبک خارجی در زمان واقعی بر عملکرد اندام تحتانی حین تکلیف اسکات تک پا در افراد با راستای تیبیوفمورال واروس
|
|
|
|
|
نویسنده
|
هاتفی محمدرضا ,حدادنژاد ملیحه ,شجاع الدین صدرالدین ,باباخانی فریده ,خالقی تازجی مهدی
|
منبع
|
طب توانبخشي - 1403 - دوره : 13 - شماره : 1 - صفحه:208 -223
|
چکیده
|
مقدمه و اهداف افراد با بدراستایی های پوسچرال از جمله تیبیوفمورال واروس احتمالاً با الگوهای حرکتی ناقص حین فعالیتهای عملکردی همراه هستند که با آسیبهای غیربرخوردی اندام تحتانی مرتبط است. درمورد این افراد توصیه شده است طراحی پروتکلهای تمرینی باید باهدف کنترل و بهبود نقص های عملکردی انجام شود. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تیپینگ خلفی x (pxt) و فیدبک خارجی در زمان واقعی بر شاخص های کینماتیکی و الکترومایوگرافی اندام تحتانی حین تکلیف اسکات تک پا در افراد با تیبیوفمورال واروس بود.مواد و روشها اطلاعات الکترومیوگرافی عضلات و کینماتیکی اندام تحتانی 24 ورزشکار تفریحی با بدراستایی تیبیوفمورال واروس (pxt=12, rtf=12) در حالی ثبت شد که شرکتکنندگان در هر دو گروه حرکت اسکات تکپا را 5 مرتبه بهصورت متوالی در 2 شرایط متفاوت (قبل و بعد از مداخله) به فاصله 2 دقیقه استراحت انجام دادند. جهت تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون های آماری تحلیل واریانس دوطرفه و بونفرونی در سطح معناداری 0/05≥p استفاده شد.یافتهها نتایج مطالعه حاضر حاکی از افزایش فعالیت عضله گلوتئوس مدیوس (0/013=p) در فاز اکسنتریک و کاهش اداکشن هیپ (0/001=p) در حداکثر فلکشن زانو بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله در گروه rtf، کاهش چرخش خارجی تیبیوفمورال زانو بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله در حداکثر فلکشن زانو (0/034=p)، فاز اکسنتریک (0/001=p) و فاز کانسنتریک (0/001=p) در گروه pxt، کاهش پرونیشن مچ پا بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله در فاز اکسنتریک (0/001=p) و کانسنتریک (0/001=p) در گروه pxt و در فاز اکسنتریک (0/004=p) در گروه rtf، افزایش ابداکشن مچ پا بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله در فاز کانسنتریک (0/001=p)، اکسنتریک (0/001=p) و در حداکثر فلکشن زانو (0/004=p) در گروه pxt و در فاز اکسنتریک در گروه rtf (p=0/006)، کاهش دورسی فلکشن مچ پا در حداکثر فلکشن زانو بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله (0/017=p) در گروه rtf بود. نتیجهگیری نتایج مطالعه حاضر نشان داد که هر دو مداخله pxt و rtf می تواند به اشکال مختلفی بر پارامترهای کینماتیکی افراد با بدراستایی تیبیوفمورال واروس تاثیرگذار بوده و با هدف اصلاح آنی نقص های پوسچرال حین تکلیف اسکات تکپا مورد استفاده قرار بگیرد.
|
کلیدواژه
|
الکترومایوگرافی سطحی، تیبیوفمورال واروس، کینماتیک، کینزیوتیپ، فیدبک خارجی
|
آدرس
|
دانشگاه خوارزمی, دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی, گروه بیومکانیک و آسیبشناسی ورزشی, ایران, دانشگاه خوارزمی, دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی, گروه بیومکانیک و آسیبشناسی ورزشی, ایران, دانشگاه خوارزمی, دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی, گروه بیومکانیک و آسیبشناسی ورزشی, ایران, دانشگاه علامه طباطبائی, دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی, گروه آسیبشناسی ورزشی و حرکات اصلاحی, ایران, دانشگاه خوارزمی, دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی, گروه بیومکانیک و آسیبشناسی ورزشی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
mehdikhaleghi60@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
evaluation of the kinesio taping and real-time external feedback effects on lower extremity function during single-leg squat in individuals with tibiofemoral varus alignment
|
|
|
Authors
|
hatefi mohamadreza ,hadadnezhad malihe ,shojaedin sadredin ,babakhani farideh ,khaleghi tazji mehdi
|
Abstract
|
background and aims people with postural malalignment such as tibiofemoral varus (tfrv) may experience movement patterns dysfunction during functional activities that are related to non-contact lower extremity injuries. training protocols should be designed for these people to control and improve their functional dysfunctions. the present study aimed to investigate the effect of posterior x-taping (pxt) and real-time external feedback (rtf) on kinematic and electromyographic indices of the lower extremities during the single-leg squat task in individuals with tfrv.methods electromyographic and kinematic information of the lower extremities of 24 recreational athletes with tfrv (pxt=12, rtf=12) were recorded while participants in both groups performed single-leg squat 5 times consecutively and took a 2-minute rest between two different conditions (before and after the intervention). to analyze the data, 2-way analysis of variance and bonferroni post hoc test were used at the significant level of p≤0.05.results the present study results indicated an increase in gluteus medius muscle activity (p=0.013) in the eccentric phase and a decrease in hip adduction (p=0.001) in maximal knee flexion (p=0.034) after the intervention compared to before the intervention in the rtf group. also, there was a reduction in external tibiofemoral rotation of the knee after the intervention compared to before intervention in maximal knee flexion (p=0.034), eccentric phase (p=0.001), and concentric phase (p=0.001) in the pxt group. in addition, there was a decreased ankle pronation after the intervention compared to before the intervention in the eccentric phase (p=0.001) and concentric (p=0.001) in the pxt group and in the eccentric phase (p=0.004) in the rtf group. besides, there was an increased ankle abduction after the intervention compared to before the intervention in the concentric phase (p=0.001), eccentric phase (p=0.001), and maximum knee flexion (p=0.004) in the pxt group, and in the eccentric phase in the rtf group (p=0.006). finally, there was a decrease in ankle flexion dorsiflexion at maximum knee flexion after the intervention compared to before the intervention (p=0.017) in the rtf group.conclusion the results of the present study showed that pxt and rtf interventions can affect the kinematic parameters of individuals with tfrv malalignment in different ways and can be used to correct immediately postural defects during the single-leg squat task.
|
Keywords
|
surface electromyography ,tibiofemoral varus ,kinematic ,kinesiotape ,external feedback
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|