تاثیر تمرینات واقعیت مجازی بر تعادل پویا و عملکردی سالمندان

مقدمه و اهداف سالمندی فرایندی است که طی آن بیشتر ساختارها و کارکردهای فیزیولوژیکی بدن مانند دستگاه‌های عصبی مرکزی و محیطی به‌صورت تدریجی دچار زوال و تغییر فرسایشی می‌شوند. بنابراین اُفت قابل‌توجهی در اجرای مهارت‌های شناختی و حرکتی سالمندان دیده می‌شود. از معایب برنامه‌های تمرینی سنتی می‌توان به این مورد اشاره کرد که تا اندازه‌ای خسته‌کننده‌ هستند و قادر به تحریک علاقه شرکت‌کنندگان نیستند. یکی از روش‌های درمانی که اخیراً در درمان توان‌بخشی افراد سالمند استفاده شده‌، واقعیت مجازی است.مواد و روش‌ها پژوهش حاضر باتوجه‌به نحوه انجام آن از نوع تحقیقات نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. آزمودنی‌ها شامل 24 سالمند 60 تا 75 ساله شهر شبستر بودند که به‌روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در 2 گروه آزمایش مجازی و کنترل قرار گرفتند. معیارهای ورود آزمودنی‌ها به تحقیق مواردی از‌قبیل برخورداری از سن حداقل 60 سال و حداکثر 75 سال و همچنین توانایی طی مسافت 6 متر بدون نیاز به‌وسیله کمکی بود. شرکت‌کنندگان در گروه آزمایش 9 هفته به انجام تمرینات واقعیت مجازی پرداختند‌، اما گروه کنترل برنامه‌های درمانی معمول خود را ادامه دادند. در بخش آمار توصیفی به بررسی شاخص‌های مرکزی و پراکندگی گروه‌های تحقیق پرداخته شد. در بخش آمار استنباطی از آزمون شاپیرو ویلک ‌به منظور آگاهی از طبیعی بودن توزیع داده‌ها استفاده شد. آزمون‌های آماری تحلیل کوواریانس چند‌متغیری و تحلیل کوواریانس تک‌متغیری به‌کار گرفته شدند. سطح معناداری برای تمام متغیرها 05/0>p در نظر گرفته شد. تمام تجزیه‌و‌تحلیل‌های آماری با استفاده از نرم‌افزار‌spss  نسخه 18 انجام و برای رسم نمودارها نیز از نرم‌افزار اکسل استفاده شد.یافته‌ها نتایج آزمون‌ تی‌ستقل نشان داد بین سالمندان در 2 گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری در هیچ‌یک از شاخص‌های جمعیت‌شناختی وجود ندارد. نتایج آزمون شاپیرو ویلک در تمام متغیرها حاکی از نرمال بودن توزیع داده‌های پیش‌آزمون متغیرهای مورد‌مطالعه بود. نتیجه‌گیری به‌نظر می‌رسد سالمندان تحقیق حاضر از‌طریق پرداختن به بازی‌ها در محیط مجازی و درگیر بودن عضلات، قابلیت تعادلی بالاتری را از‌طریق تقویت کنترل عضلانی، کاهش اسپاسم و کشیدگی عضلانی و بهبود قدرت عضلانی کسب کرده باشند. پیشنهاد می‌شود از تمرینات واقعیت مجازی به‌عنوان روش مناسب جهت بهبود تعادل سالمندان استفاده شود.

effect of training interventions in a virtual environment on dynamic and functional balance in the elderly

background and aims balance disorder has been recognized as a leading cause of falls in the elderly. one way to strengthen the balance of the elderly is to use new technologies such as virtual reality. purpose of this study was to investigate the effect of virtual reality exercises on the dynamic and functional balance of the elderly.methods the present study was a quasi-experimental research with pre-test and post-test design. subjects included 24 male aged 60-75 years that were selected by a convenience sampling method from shabestar city and divided randomly into two virtual and control groups. participants in the experimental group practiced for 9 weeks, but the control group continued their usual treatment programs. xbox device was used for virtual reality interventions. also, in order to evaluate the functional and dynamic balance, berg balance scale, and up and go timed test were used, respectively. mancova and ancova tests were used at p<0.05 level to analyze the data.results macnova test results showed a significant difference (p=0.001) between two groups at least in one balance variable (dynamic and functional). also, based on the results of ancova test, due to better balance scores in the experimental group, virtual reality practice using xbox improved their dynamic and functional balance compared to the control group.conclusion this study provides evidence that dynamic and functional balance is modifiable in elderly people and that they respond to short-time vr training. it is suggested to use virtual reality as well as balance exercises as a suitable method of improving dynamic and functional balance abilities in the elderly.