مقایسه میزان استقامت عضلات مرکزی و نوسان پاسچر در تکواندوکاران زن با و بدون لوردوز افزایش‌یافته کمری

مقدمه و اهداف نوسان پاسچر، براساس تغییرات مرکز فشار بدن ارزیابی می‌شود و به‌طور مستقیم با کنترل و تعادل بدن در ارتباط است. عوامل متعددی در کنترل مناسب نوسان پاسچر و به تبع آن حفظ مناسب تعادل دخیل هستند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به ثبات ناحیه مرکزی بدن اشاره کرد. عضلات مرکزی ضعیف باعث وقفه در انتقال انرژی از تنه و اندام‌ها به یکدیگر شده که این امر به کاهش عملکرد ورزشی و افزایش احتمال آسیب منجر می‌شود. لوردوز افزایش‌یافته کمری از مواردی است که می‌تواند بر استقامت عضلات مرکزی بدن تاثیرگذار باشد. در برخی از رشته‌های ورزشی از‌جمله تکواندو این فاکتورها از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از انجام تحقیق حاضر پاسخ به این سوال بود که آیا تفاوتی در میزان نوسان پاسچر و استقامت عضلات مرکزی زنان تکواندوکاران با و بدون لوردوز افزایش‌یافته کمری وجود دارد یا خیر؟مواد و روش‌ها جامعه پژوهش حاضر زنان تکواندوکار باشگاهی ایران بودند که از این میان تعداد 60 زن تکواندوکار در سطح باشگاهی در قالب 2 گروه 30 نفری با لوردوز افزایش‌یافته کمری (سن=2/35±22/17، قد=3/95±166 و وزن=5/53±55/37) و بدون لوردوز افزایش‌یافته کمری (سن= 2/38±20/63، قد=4/23±165و وزن=4/91±53/70) به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. نوسان پاسچر به‌وسیله دستگاه توزیع فشار به‌صورت تک پا و استقامت عضلات مرکزی به‌وسیله تست‌های ثبات مرکزی مک‌گیل اندازه‌گیری شد. از آزمون تی مستقل برای مقایسه نتایج استفاده شد و سطح معناداری هم در سراسر تحقیق در سطح 95 درصد با آلفای کوچک‌تر یا مساوی با 0/05 در نظرگرفته شد.یافته‌ها نتایج آزمون تی مستقل نشان داد تنها در استقامت عضلات فلکسوری شکم بین 2 گروه تفاوت معنادار وجود دارد (0/013=p)، اما بین دیگر تست‌های استقامت عضلات مرکزی (0/05p>) و میزان نوسان پاسچر بر‌اساس 2 مولفه طول جابه‌جایی (0/30=p) و مساحت جابه‌جایی (0/16=p) در 2 گروه با و بدون لوردوز افزایش‌یافته کمری تفاوت معناداری وجود ندارد.نتیجه‌گیری بر‌اساس نتایج این پژوهش، استقامت عضلات فلکسوری شکم در تکواندوکاران مبتلا به لوردوز افزایش‌یافته کمری دچار ضعف می‌شود. با‌توجه‌به این نکته که اختلالات اسکلتی‌عضلانی به‌مرور زمان ممکن است نواحی دیگری از بدن را تحت تاثیر قرار ‌دهد، پیشنهاد می‌شود از تحقیقات بلند‌مدت و با روش پیگیری استفاده شود.

comparing the core muscles endurance and postural sway of iranian taekwondo female athletes with and without hyperlordosis

background and aims postural sway is evaluated based on changes in the body’s center of pressure and is directly related to postural control and balance. several factors are involved in the proper control of postural sways and, as a result, proper maintenance of balance, the most important of which is core stability. weakness of core muscles causes an interruption in the transfer of energy from the trunk and limbs to each other, and this leads to decreased sports performance and increased risk of injury. hyperlordosis is one of the disorders that can affect the endurance of core muscles. in some sports, such as taekwondo, this is of great importance. the present study aims to assess whether there is any difference in postural sway and core muscle endurance between taekwondo female athletes with or without hyperlordosis in iran.methods the study population consists of all professional iranian female taekwondo athletes, of whom 60 were purposefully selected and divided into two groups of 30: with hyperlordosis (mean age: 22.17±2.35 years, mean height: 166±3.95 cm, mean weight: 55.37±5.53 kg) and without hyperlordosis (mean age: 20.63±2.38 years, mean height: 165±4.23 cm, mean weight: 53.7±4.91 kg). postural sway was measured by the foot pressure distribution on a single leg. the core muscle endurance was measured by the mcgill test. independent t-test was used for examining the difference in the results. the significance level was set at 0.05.results independent t-test results showed a significant difference between the two groups only in endurance of abdominal flexor muscles (p=0.013). no significant difference in endurance of other core muscles (p>0.05), postural sway based on two factors of path length (p=0.30) and movement area (p=0.16) were observed between the two groups.conclusion the endurance of the abdominal flexor muscles in taekwondo female athletes with hyperlordosis is poor. considering the possibility of further changes in the core muscles which can affect other areas of the body, longitudinal and follow-up studies are recommended on this group of athletes.