تاثیر روش شبیه‌سازی ذهن بر کاهش میزان لکنت و نگرش ارتباطی

مقدمه و اهداف اختلال در روانی گفتار یا لکنت زبان از اختلالات گفتاری است که شیوع آن در محدوده سنی زیر سن بلوغ بیشتر می‌باشد. روش شبیه‌سازی ذهن ازجمله شیوه‌هایی است که احتمالاً در کاهش شدت لکنت و برخی مسائل همراه آن مانند نگرش منفی ارتباطی می‌تواند تاثیرگذار باشد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر روش شبیه‏سازی ذهن بر میزان کاهش لکنت و نگرش ارتباطی می‌باشد.مواد و روش‌ها پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون و پیگیری بود. بدین منظور یک گروه با تعداد 30 نفر از کودکان و نوجوانان 7 تا 16 سال مبتلا به لکنت زبان (21 پسر، 9 دختر) مراجعه‌کننده به مرکز خدمات روان‎شناختی ذهن و روان در سال 1399 از طریق نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. در مرحله پیش‌آزمون شدت لکنت و نگرش ارتباطی آزمودنی‌ها با استفاده از آزمون سنجش شدت لکنت-4 و آزمون تجدیدنظرشده نگرش ارتباطی اندازه‌گیری شد. سپس آزمودنی‌ها به‌مدت 3 ماه تحت درمان با روش شبیه‌سازی ذهن قرار گرفتند. در مرحله پس‌آزمون مجدداً شدت لکنت و نگرش ارتباطی سنجیده شد. در مرحله پیگیری هم، شدت لکنت و نگرش ارتباطی یک‌بار دیگر سنجیده شد. برای تحلیل داده‏ها از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون فریدمن استفاده شد.  یافته‌ها نتایج تحلیل داده‏ها نشان داد بین نمرات پیش‏آزمون، پس‌آزمون و پیگیری در لکنت زبان در سطح (0/0001=p) و نگرش ارتباطی در سطح (0/0001=p) تفاوت معنادار وجود دارد. میزان شدت لکنت زبان در نمونه‌های مورد بررسی در پیگیری و پس‏آزمون نسبت به پیش‎آزمون کاهش و نگرش ارتباطی نیز در پس‏آزمون نسبت به پیش‏آزمون افزایش یافته است.نتیجه‌گیری به نظر می‌رسد روش شبیه‌سازی ذهن می‌تواند در بهبود نسبی لکنت و نگرش ارتباطی تاثیرگذار باشد.

the effect of mind simulation method on reducing stuttering and communication attitude

background and aims fluency disorder or stuttering is a speech disorder in humans whose prevalence is higher at the ages before puberty. mind simulation may be effective in reducing the severity of stuttering and some associated problems such as negative attitude towards communication. therefore, this study aims to investigate the effect of mind simulation method on reducing stuttering and improving communication attitude in children and adolescents with stuttering aged 7-16 years.methods this is a quasi-experimental study with a pre-test/post-test/follow-up design. participants were 30 children and adolescents with stuttering aged 7-16 years (9 females and 21 males) referred to a psychology clinic in 2020. they completed denil and brutten’s communication attitude test-revised (cat-r) and riley’s stuttering severity instrument- 4(ssi-4) in the pre-test stage. then, they underwent treatment by the mind simulation method for three months. immediately after and one month after treatment, they completed the cat-r and ssi-4 questionnaires again. repeated measure analysis of variance and friedman test were used to analyze the collected data.results there was a significant difference between pre-test, post-test, and follow-up phases in stuttering severity (p=0.0001) and communication attitude (p=0.0001). the severity of stuttering decreased in the post-test and follow-up phases compared to the pre-test phase, while communication attitude improved in the post-test phase compared to the pre-test phaseconclusion the mind simulation method can reduce stuttering and improve communication attitude in children and adolescents with stuttering.