تاثیر و ماندگاری تمرینات عصبی‌عضلانی بر والگوس زانو، دامنه حرکتی و قدرت عضلانی فوتبالیست‌های با والگوس داینامیک زانو

مقدمه و اهداف زانو والگوس یکی از شایع‌ترین ناهنجاری‌های عصبی عضلانی است که در ایجاد آسیب غیر تماسی به رباط صلیبی قدامی نقش دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر و ماندگاری برنامه تمرینی عصبی‌عضلانی بر والگوس زانو، دامنه حرکتی و قدرت عضلات منتخب اندام تحتانی فوتبالیست‌های نوجوان مبتلا به نقص والگوس داینامیک زانو انجام شد.مواد و روش‌ها تحقیق حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی است. شرکت‌کنندگان این پژوهش 25 فوتبالیست پسر نوجوان مبتلا به نقص والگوس پویا بودند که به‌طور هدف‌مند از آکادمی فوتبال شاهین آمل انتخاب و به‌صورت تصادفی در 2 گروه کنترل و تمرینی قرار گرفتند. در این مطالعه وجود والگوس پویا زانو با آزمون اسکات و زاویه والگوس با آزمون فرود-پرش و با کمک نرم‌افزار کینوا ارزیابی شد. قدرت و دامنه حرکتی ابداکشن و چرخش خارجی ران، دورسی فلکشن و پلانتار فلکشن مچ پا نیز به‌ترتیب با ام‌ام‌تی و گونیامتر ارزیابی شد. پس از تعیین متغیرها در پیش‌آزمون، آزمودنی‌های گروه تمرینی تمرینات عصبی‌عضلانی را در مدت 8 هفته انجام دادند و گروه کنترل نیز در این دوره در برنامه آمادگی جسمانی اختصاصی تیم شرکت داشتند. جهت بررسی تفاوت از آزمون آماری تحلیل واریانس مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 0/05 استفاده شد. کلیه عملیات آماری به‌وسیله نسخه 24 نرم‌افزار spss انجام شد.یافته‌ها نتایج اختلاف معناداری در زاویه والگوس زانو (0/001=p)، دامنه حرکتی ابداکشن ران (0/01=p) و چرخش خارجی ران (0/01=p)، دامنه حرکتی دورسی فلکشن با زانو صاف (0/001=p) و دامنه حرکتی دورسی فلکشن با زانو خم (0/001=p)، قدرت ابداکشن ران (0/002=p) و چرخش خارجی ران (0/01=p) و قدرت پلانتار فلکشن مچ پا (0/03=p) بین دو گروه کنترل و تمرینی نشان داد، اما نتایج این آزمون در متغیر دامنه حرکتی پلانتارفلکشن و قدرت دورسی فلکشن مچ پا تفاوتی را نشان نداد (05/p>0). همچنین پس از 1 ماه نتایج نشان‌دهنده ماندگاری اثر تمرینات در متغیرهای دامنه حرکتی ابداکشن و چرخش خارجی ران، دامنه حرکتی دورسی فلکشن مچ پا با زانوی صاف و خم، قدرت دورسی فلکشن و پلانتار فلکشن مچ پا بود.نتیجه‌گیری تمرین عصبی عضلانی می‌تواند خطر آسیب غیر تماسی رباط متقاطع قدامی را در بازیکنان مرد فوتبال مبتلا به نقص والگوس پویا زانو با بهبود قدرت و دامنه حرکتی مفصل ران و مچ پا کاهش دهد.

effect of a neuromuscular training on knee valgus, range of motion and muscle strength of soccer players with dynamic knee valgus

background and aims the present study aims to investigate the effect of a neuromuscular training program on knee valgus angle, and range of motion (rom) and muscle strength of hip and ankle in male adolescent football players with dynamic knee valgus (dkv). valgus knee is one of the most common neuromuscular abnormalities that is involved in causing non-contact damage to the anterior cruciate ligament (acl).methods this is a quasi-experimental study. participants were 25 adolescent male football players with dkv who were purposefully selected from shahin football academy in amol, iran and randomly divided into two groups of control and training. the existence of dkv was assessed by squats test and the valgus angle were assessed by jump-landing test and kinovea software. the abduction and external rotation strength and rom of hip and the dorsiflexion and plantarflexion strength and rom of ankle were evaluated with manual muscle testing and a goniometer, respectively. after performing the pre-test assessments, the subjects in the training group performed neuromuscular training for 8 weeks, while the control group also participated in the physical fitness program of shahin football academy. at the end, assessments were performed again in two groups. to examine the differences, repeated measures analysis of variance and bonferroni post hoc test were used in spss software, version 24. the significance level was set at 0.05. results the results showed a significant difference in knee valgus angle (p=0.001), abduction rom of hip (p=0.01), external rotation rom of hip (p=0.01), dorsiflexion rom of ankle with knee extension (p=0.001), dorsiflexion rom of ankle with knee flexion (p=0.001), hip abduction strength (p=0.002), hip external rotation strength (p=0.01), and plantarflexion strength of ankle (p=0.03) between the control and training groups. however, the results showed no significant difference in plantarflexion rom of ankle and dorsiflexion strength of ankle (p>0.05). after one month, the results showed the sustainability of the effect of training on abduction and external rotation rom of hip, dorsiflexion rom of ankle with knee extension and flexion, and dorsiflexion and plantarflexion strength of ankle.conclusion the neuromuscular training can reduce the risk of non-contact acl injury in male football players with dkv by improving strength and rom of hip and ankle.