تاثیر بازی‌های حرکتی هدفمند انفرادی و گروهی بر جنبه‌های مختلف نظریه ذهن در دختران 8 ساله

مقدمه و اهداف: بازی‌های حرکتی انفرادی در بهبود جنبه‌های اولیه نظریه ذهن موثر گزارش شده و برای اثرگذاری روی جنبه‌های پیشرفته‌تر، بر طراحی آرمایشات مبتنی بر تعاملات بین‌فردی تاکید شده‌است. برای بررسی این فرضیه، تاثیر بازی‌های حرکتی هدفمند انفرادی و گروهی بر جنبه‌های مختلف نظریه ذهن در دختران 8 ساله مقایسه شد.مواد و روش‌ها در این مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون، 40 دختر با میانگین سنی8/53 سال از 2 مدرسه ابتدایی شهر تهران انتخاب و پس از ارزیابی‌های مقدماتی به‌صورت تصادفی در گروه‌های بازی انفرادی (13 نفر)، بازی گروهی (12 نفر) و کنترل (15 نفر) جای گرفتند. آزمون نظریه ذهن بلافاصله قبل و بعد از دوره آزمایشی (8 هفته، 16 جلسه 60 دقیقه‌ای) و 1 ماه پس از اتمام دوره تکمیل شد. از تحلیل واریانس عاملی 3 زمان×3 گروه و آزمون‌های تعقیبی مربوطه در سطح اطمینان 95 درصد برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها بازشناسی عواطف و وانمود (ps<0/001)، درک باور کاذب اولیه (ps<0/001) و سطح کلی نظریه ذهن (ps<0/001) در هر 2 شرایط آزمایشی بهبود معنادار داشت، اما درک شوخی و باور کاذب ثانویه تنها در شریط بازی گروهی بهبود یافت (p<0/001). علاوه‌براین، نمرات بازشناسی عواطف و وانمود (ps<0/05)، درک باور کاذب اولیه (ps<0/05)، درک شوخی و باور کاذب ثانویه (ps<0/001) و سطح کلی نظریه ذهن (ps<0/001) در پس‌آزمون و آزمون پیگیری در شرایط بازی‌های گروهی به‌طور معناداری بالاتر از بازی‌های انفرادی بودند. نتیجه‌گیری اگرچه بازی‌های حرکتی انفرادی بر بهبود جنبه‌های اولیه نظریه ذهن موثر هستند، اما برای تسهیل رشد جنبه‌های پیشرفته‌تر نظیر درک شوخی و باور کاذب ثانویه، استفاده از بازی‌های گروهی تعاملی‌مشارکتی برای دختران 8 ساله ضروری به ‌نظر می‌رسد.

effect of solitary and group purposeful movement plays on various aspects of theory of mind in girls aged 8 years

background and aims solitary movement plays have been reported to be effective in improving the primary aspects of theory of mind (tom), and the design of interventions based on interpersonal interactions has been emphasized to influence the advanced aspects of tom. to test this hypothesis, the effect of solitary and group purposeful movement plays on various aspects of tom in girls aged eight years was compared.methods in this quasiexperimental study with pretest and posttest design, 40 girls with a mean age of 8.53 years from two elementary schools in tehran were selected and randomly assigned to solitary play (n =13), group play (n = 12), and control (n = 15) groups after preliminary evaluations. the test of theory of mind (ghamrani et al., 2006) was completed immediately before and after an experimental period (eight weeks, 16 sessions of 60 minutes) and one month after the end of the intervention. the 3 (time) × 3 (group) mixed analysis of variance and related post hoc tests at a 95% confidence level were used to analyze the data.results recognition of emotions and pretense (ps < 0.001), understanding of false belief (ps <0.001), and total level of tom (ps < 0.001) significantly improved in both experimental conditions, but secondorder false belief and understanding of humor improved only in the group play condition (p < 0.001). furthermore, the scores of the recognition of emotions and pretense (ps < 0.05), understanding of false belief (ps < 0.05), secondorder false belief and understanding of humor (ps < 0.001), and the total level of tom (ps < 0.001) in the play condition group were significantly higher than solitary play in the posttest and followup.conclusion although solitary movement plays improve the primary aspects of tom, to facilitate the development of more advanced aspects, such as understanding of humor and secondorder false belief, the use of groupbased interactivecooperative plays seems to be essential for eightyearold girls.