بررسی تاثیر یک دوره آزمایشات چندحسی بر تعادل ‌سالمندان مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی

مقدمه و هدف: امروزه افراد مسن مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی در معرض خطر از دست دادن کنترل حرکتی، زمان واکنش کندتر و افزایش نوسانات وضعیتی هستند. شواهد زیادی وجود دارد که آزمایشات مبتنی بر ورزش بر سلامت افراد مسن مبتلا به دیابت تاثیر مثبتی دارد. مطالعات اخیر این فرضیه را پشتیبانی می‌کند که راهکار جایگزینی برای از دست دادن تعادل می‌تواند شامل تقویت سیستم‌های حسی باقی‌مانده باشد. هدف پژوهش: حاضر این است که با ترکیب روش‌های تمرینی حسی مختلف یک رویکرد جامع و کامل برای بهبود تعادل در سالمندان مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی ارائه دهد. مواد و روش‌ها این پژوهش از نوع تحقیقات نیمه‌تجربی و ازنظر هدف، تحقیقی‌کاربردی است و طرح تحقیق نیز از نوع پیش‌آزمون ‌و پس‌آزمون با گروه کنترل است. تعداد 30 زن سالمند مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی به‌طور تصادفی به دو گروه آزمایشات چندحسی و کنترل تقسیم شدند. در دو مرحله‌ پیش‌آزمون و پس‌آزمون تعادل ایستا با دستگاه صفحه نیرو و تعادل پویا از طریق آزمون نشستن و برخاستن ارزیابی شد. شرکت‌کنندگان در گروه‌ آزمایشات چندحسی در 40 دقیقه تمرین دو بار در هفته به مدت 12 هفته شرکت کردند. در این مدت شرکت‌کنندگان در گروه کنترل به فعالیت روزمره خود پرداختند.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد بین میانگین درصد تغییرات تعادل پویای گروه آزمایشات منتخب چندحسی و کنترل، تفاوت معناداری وجود دارد (ƞ2=0/61, p=0/000, t28=6/74). نتایج تحلیل واریانس 3 عاملی (تمرین×سطح×چشم) 2×2×‌2 برای محور x تعادل ایستا نشان داد آزمایشات منتخب چندحسی به بهبود تعادل ایستا در محور x سالمندان مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی منجر شد (14/16=ƞ2=0/33, p=0/001, f (1,28)= ). نتایج تحلیل واریانس 3 عاملی (تمرین×سطح×چشم) 2×2×2 ‌برای محور y نشان داد آزمایشات منتخب چندحسی باعث بهبود تعادل ایستا در محور y سالمندان مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی شد (ƞ2=0/16, p=0/028, f(1,28)=5/38).نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد آزمایشات چندحسی باعث تقویت تعادل ایستا و پویا در افراد مسن با نوروپاتی محیطی دیابتی است. یافته‌های این بررسی از آن جهت مهم است که زنان مسن با نوروپاتی دیابتی در معرض خطر افزایش سقوط قرار دارند. این مطالعه برنامه‌ای جامع  برای تقویت تعادل و کنترل قامت افراد مسن با نوروپاتی دیابتی ارائه می‌دهد.

Effect of a MultiSensory Training Program on The Balance of Older Women With Diabetic Peripheral Neuropathy

Background and Aims: Older adults with diabetic peripheral neuropathies (DPN) are at higher risk of motor control, slower reaction time, and increased postural sways. There is increasing evidence that exercisebased interventions have a positive impact on the health of older people. This study aims to assess the effectiveness of a selected multisensory training (SMST) program in improving the balance of older women with DPN.Methods: In this study, 30 older women (Mean±SD age=62.35±1.87 years) were randomly assigned into the SMST and control groups. All participants underwent dynamic and static balance tests before and after the training. The SMST program included the balance training with eyes open and closed on different surfaces to stimulate visual, proprioception, and vestibular system. The intervention was conducted for 12 weeks, two times per week.Results: There was a significant difference in the dynamic balance between the SMST and control groups (t(28)=6.74, P=0.000, ƞ2=0.61). The results of analysis of variance showed that the SMST program improved the static balance in the X direction (F(1,28)=14.16, P=0.001, ƞ2=0.33) and in the Y direction (F(1,28)=5.38, P=0.028, ƞ2=0.16) in older women with DPN.Conclusion: The SMST can improve the dynamic and static balances of older women with DPN. Older women with DPN are at increased risk of falling. This program can be used to enhance their balance and postural control.