ارتباط اختلالات صدای گفتاری و مهارت‌های نوروسایکولوژی با میانجی‌گری سبک‌های فرزند‌پروری و افسردگی: مهارت‌های زبان و توجه

زمینه و هدف اختلالات صدای گفتاری نوعی اختلال ارتباطی است که باعث اختلال در فراگیری طبیعی صداهای گفتاری می‌شود. کودکان دچار این اختلال، در بیان صداهای گفتاری‌ خود خطاهایی دارند که موجب می‌شود فهم گفتارشان برای مخاطب دشوار شود. بررسی عوامل و متغیرهایی که با این اختلال در ارتباط هستند، هدف برخی از مطالعات است. این پژوهش ارتباط متغیرهایی شامل مهارت‌های نوروسایکولوژی (مهارت‌های‌ زبان و توجه)، سبک‌های فرزند‌پروری (مستبدانه، مقتدرانه و آسان‌گیرانه) و افسردگی مادر با اختلال صدای گفتاری در یک مدل واحد بررسی شده‌است.مواد و روش‌ها در این پژوهش توصیفی‌تحلیلی از روش همبستگی از انواع معادلات ساختاری استفاده‌ شده‌است. بدین‌ترتیب، 117 کودک 4 تا 6 سال دچار اختلالات صدای گفتاری به‌صورت هدفمند از مراجعین کلینیک‌های گفتاردرمانی و همچنین غربال‌گری مهدکودک‌ها با استفاده از آزمون احمدی و همکاران انتخاب شدند. درباره هر آزمودنی مقیاس نوروسایکولوژی کانرز، مقیاس سبک‌های فرزند‌پروری بامریند و مقیاس افسردگی بک اجرا شد. این مقیاس‌ها توسط مادر تکمیل شد. در پایان، داده‌های حاصل با روش همبستگی، رگرسیون، تحلیل مسیر و معادلات ساختاری تجزیه‌وتحلیل شد. یافته ها نتایج تجزیه وتحلیل آماری به روش همبستگی و بهره گیری از روش معادلات ساختاری با کمک نرم افزار آموس نشان داد رابطه و اثر زبان بر اختلالات صدای گفتاری به صورت مستقیم معنادار است (p=0.019<0.05) و رابطه زبان با اختلالات صدای گفتاری با میانجی گری سبک های فرزندپروری) مستبدانه 665 /p=0 ، مقتدرانه p=0.306، آسان گیرانه 164/p=0) و همچنین با میانجی گری افسردگی مادر(p=0.546<0.05) معنادار نیست. از طرف دیگر، رابطه و اثر مهارت توجه بر اختلالات صدای گفتاری به صورت مستقیم ( 05 /0<361 /p=0) معنادار نیست و رابطه مهارت توجه با اختلالات صدای گفتاری با میانج یگری سبک های فرزندپروری ( مستبدانه 686 /p=0 ، مقتدرانه 315/p=0، آسان گیرانه 849 /)p=0 )و همچنین با میانجی گری افسردگی مادر ( 05 /0> 393/ p=0 ) نیز معنادار نیست. ولی در مدل توجه، سبک فرزندپروری آسان گیرانه به صورت مستقیم رابطه و اثر معناداری بر اختلالات صدای گفتاری دارد ) 05 /0< 026 /p=0. نتیجه گیری نتایج نشان داد مهارت زبان اثر و رابط ه مستقیمی با اختلالات صدای گفتاری دارد. بدین صورت که هرچه مشکلات زبان بیشتر باشد، تعداد صدا (واج) خطا در اختلالات صدای گفتاری بیشتر است. رابطه مستقیم توجه به اختلالات صدای گفتاری و همچنین رابطه زبان و توجه با اختلالات صدای گفتاری با میانجی گری سبک های فرزندپروری و افسردگی مادر قابل توجه نیست. ا زطرف دیگر، در مدل توجه، سبک فرزندپروری آسان گیرانه رابطه معکوسی با اختلالات صدای گفتاری دارد و هرچه این سبک بیشتر استفاده شود، تعداد صدا (واج) خطا در اختلالات صدای گفتاری کمتر است.

Relationship Between Speech Sound Disorders and Neuropsychological Skills (Language and Attention skills) in Children Mediated by Parenting Styles and Maternal Depression

Background and Aims Speech sound disorder (SSD) is a type of communication disorders in children where normal process of speech sound learning is disrupted. Children with SSD have errors in the expression of speech sounds that can make it difficult for others to understand what they say. The present study aims to assess the relationship of neuropsychological skills (language and attention skills) with SSD mediated by the parenting styles (authoritarian, authoritative, and permissive) and maternal depression.Methods This is an analytical, descriptive, correlational study using structural equation modeling (SEM). A total of 117 preschool children agef 4–6 years with SSD and their mothers were recruited using a purposive sampling method from among those refereed to speech and language therapy clinics and kindergartens in Isfahan, Iran. The SSD was screened using the test proposed by Ahmadi et al. Conners’ neuropsychological assessment test, Baumrind’s parenting style inventory, and Beck depression inventory were completed by the mothers of children. The data were analyzed in AMOS software using the correlation test, regression analysis, path analysis, and SEM.Results The statistical analysis showed that the correlation of language skills with SSD was significant (P=0.019<0.05). However, the correlation was not significant when mediated by the parenting styles (P=0.665 for authoritarian style; P=0.306 for authoritative style; P=0.164 for permissive style) and maternal depression (P=0.546>0.05). On the other hand, the correlation of attention skills with SSD was not significant (P=0.361 >0.05), not even after medication by the parenting styles (P=0.686 for authoritarian style; P=0.315 for authoritative style; P=0.849 for permissive style) and maternal depression (P=0.393>0.05). However, in the attention model, the correlation of permissive parenting style with SSD was significant (P=0.026 <0.05).Conclusion Language skills have a significant direct correlation with SSD in children, indicating that the increase of language problems in children can increase their errors in making sounds (phonemes). The attention skills has no significant correlation with SSD even after mediation by the parenting styles and maternal depression. The permissive parenting style has a significant negative correlation with SSD.