مقایسه تاثیر تمرینات منتخب تی‌آر ایکس و ایروفیتنس بر عملکرد ثبات مرکزی بیماران مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس

مقدمه و هدف مولتیپل‌اسکلروزیس (اِم‌اِس) یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مخرب سیستم عصبی پیش‌رونده است که به ناتوانی و اختلال در تحرک و کاهش ظرفیت عملکردی افراد مبتلا منجر می‌شود. در فرایند توان‌بخشی ویژه بیماران مبتلا به ام‌اس، ورزش، ابزاری ایمن، موثر و کارآمد به حساب می‌آید. به‌کارگیری تمرینات مقاومتی یکی از مداخله‌های ورزشی است که همواره مورد توجه محققین در فرایند توان‌بخشی بیماران مبتلا به ام‌اس بوده است. در همین راستا در سال‌های اخیر، یکی از شیوه‌های تمرینی رایج در توان‌بخشی و ارتقای عملکرد بیماران مختلف، تمرینات ثبات مرکزی بوده که به‌عنوان توانایی در کنترل موقعیت تنه روی لگن جهت تولید و انتقال موثر نیرو به بخش‌های انتهایی بدن در طول فعالیت‌های مختلف تعریف شده است. مطالعات اخیر در حیطه توان‌بخشی بر تمرینات عملکردی با استفاده از وزن بدن در مقابل نیروی جاذبه و تمرینات به کمک ابزارها و تجهیزات ناپایدار که به فعالیت‌های روزمره افراد شباهت دارند، تاکید دارند. هدف از این مطالعه، مقایسه تاثیر تمرینات منتخب تی‌آر ایکس و ایروفیتنس (هوازی) بر عملکرد ثبات مرکزی بیماران مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس بود.مواد و روش‌ها تعداد30 نفر از زنان مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس مراجعه‌کننده به انجمن ام‌اس اصفهان در دامنه سنی 20 تا 50 سال و با نمره مقیاس ناتوانی گسترش‌یافته به‌صورت هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی و مساوی به دو گروه آزمایش تقسیم شدند. آزمودنی‌های دو گروه برای مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه تمرینات تی‌آر ایکس و ایروفیتنس را انجام دادند. عملکرد ثبات مرکزی از طریق تست استقامت سورنسون، تست لترال و تست پلانک اندازه‌گیری شد. در تحلیل داده‌ها از آزمون‌های تی همبسته و تی مستقل استفاده شد.یافته‌ها یافته‌های تحقیق نشان داد تمرینات منتخب تی‌آر ایکس و ایروفیتنس بر بهبود عملکرد ثبات مرکزی بیماران مبتلا به ام‌اس تاثیر معناداری داشته است (p <0.05).، البته تمرینات تی‌آر ایکس باعث بهبود بیشتر عملکرد ثبات مرکزی نسبت به تمرینات ایروفیتنس شد (p <0.05) نتیجه گیری: با توجه به نتایج می‌توان گفت برای استفاده از این تمرینات (تمرینات منتخب تی‌آر ایکس و ایروفیتنس) برای بیماران مبتلا به ام‌اس نیاز به مطالعات بیشتری است.

Comparing the Effects of TRX and Aerofitness Exercises on Core Stability of Women with Multiple Sclerosis: A Randomized Clinical Trial

Background and Aims Multiple Sclerosis (MS) is one of the most common destructive diseases of the central nervous system, which leads to disability and impaired mobility and functional capacity in patients. For the rehabilitation of patients with MS, resistance training is considered as a safe and efficient method. In this regard, in recent years, core stability exercise has become one of the common training methods for the rehabilitation of patients with MS. It is defined as the ability to control the position of the trunk over the pelvis to effectively transfer the force to the lower extremities during various activities. This study aims to compare the effects of selected TRX and aerofitness exercises on the core stability of women with MS.Methods In this randomized clinical trial, 30 women with MS aged 2050 years with expanded disability status scale score <5 referred to MS Association of Isfahan were selected by a purposive sampling method and were randomly divided into two TRX and aerofitness groups. They performed the exercises for 8 weeks, 3 sessions per week, each for 60 minutes. Their core stability was measured using the BieringSørensen test, isometric lateral trunk endurance tests, and Planck test. Data were analyzed using paired ttest and independent ttest.Results The selected TRX and aerofitness exercises had a significant effect on the improvement of core stability in women with MS (P <0.05). Patients in the TRX group showed more significant improvement than in the aerofitness group (P <0.05).Conclusion The selected TRX and aerofitness exercises can improve the core stability of women with MS. However, further studies are needed to use these exercises in patients with MS.