بررسی نرخ ابتلا به آسیب رباط متقاطع قدامی در رشته بسکتبال و الگوهای تمرین مناسب برای پیشگیری از نوع غیر تماسی آسیب

مقدمه و اهداف امروزه از مهم‌ترین و پر تکرارترین آسیب‌های ورزشی اندام تحتانی در بسیاری از رشته‌های ورزشی آسیب رباط صلیبی قدامی است که دانش در این زمینه و برنامه‌های تمرینی مناسب برای جلوگیری از این آسیب می‌تواند برای تمام ورزشکاران و مربیان راهگشا باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی شیوع این آسیب در رشته بسکتبال و بررسی نتایج حاصل از برنامه‌های تمرینی متفاوت در کاهش ریسک ابتلا به آسیب رباط صلیبی قدامی می‌باشد.مواد و روش‌ها در این مطالعه مروری با استفاده از منابع اطلاعاتی بین المللی ساینس دایرکت، امرالد اینسایت، پروکوئیست، تیلور اند فرانسیس، اسکوپوس، وب آو نالج، اسپرینگر  و همچنین منابع اطلاعاتی داخلی مگ ایران، سیویلیکا، پایگاه جهاد دانشگاهی، ایرانمدکس صورت گرفت. بازه زمانی این پژوهش بین سال‌ها 2000 تا 2019 تعیین شد. در جستجوی مقالات کلید واژه‌های آسیب رباط متقاطع قدامی، آسیب زانو، فرود تک پا، پرش، فرود، برنامه تمرینی در مقالات داخلی مورد توجه قرار گرفت. با توجه به معیارهای خروج مقاله‌ها از مجموع 220 مقاله مرتبط یافت شده 42 مقاله انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها ابتلای زنان با این آسیب به‌طور معناداری در تمام سطوح مهارت بیشتر است، به‌طوری که در سطح مهارت حرفه‌ای، زنان، 5 برابر بیشتر از مردان به این آسیب مبتلا شدند و در سطح غیر حرفه‌ای نیز نرخ ابتلا حدود 3 تا 4 برابر بیشتر است. بیشترین میزان ابتلا مربوط به زنان بسکتبالیست حرفه‌ای با نرخ 5.5 در هر 1000 ورزشکارتمرین و کمترین مربوط به ورزشکاران مرد غیر حرفه‌ای با نرخ 0.02 با همان معیار است. از مجموع مقالات بررسی شده در حیطه برنامه تمرینی مناسب پیشگیری از آسیب، 32 درصد مقالات به بررسی تاثیر تمرینات عصبی عضلانی، 18 درصد تمرینات ترکیبی، 26 درصد تمرینات قدرتی و 24 درصد تمرینات ثبات هسته مرکزی پرداختند. به نظر می‌رسد تمرینات ثبات هسته مرکزی با 80 درصد تاثیرگذاری، موثرترین برنامه تمرین پیشگیرانه آسیب است.نتیجه‌گیری  با توجه به نرخ ابتلای به این آسیب و میزان تاثیر این آسیب در هزینه‌های درمان، طول مدت بازگشت به ورزش و ایجاد زمینه برای سایر آسیب‌ها، بررسی جامع در مورد تمرینات موثر بر پیشگیری از این آسیب دارای اهمیت باشد. این موضوع برای بسکتبالیست‌های زن حرفه‌ای دارای اهمیت بیشتری است. در بین برنامه‌های تمرینی، برنامه تمرینی ثبات هسته مرکزی بیشترین تاثیرگذاری موثر و برنامه تمرینی ترکیبی کمترین تاثیر را با توجه به معیارهای مختلف بررسی آسیب در پیشگیری از این آسیب داشته‌اند.

Evaluation of the Rate of Anterior Cruciate Ligament Injury in Basketball Players and Appropriate Training Patterns to Prevent Non-contact Injury

Background and Aims The most essential and common sports injury in the lower limb in many sports fields is the injury of the anterior cruciate ligament (ACL). Knowledge in this field and appropriate exercise programs can help prevent this injury for all athletes and coaches. The present research aims to investigate the prevalence of this injury in different sports fields and the results of various training programs in reducing the risk of injury to ACL.Methods The current review was conducted using international information resources, Scopus, Taylor and Francis, ProQuest, Emerald Insight, ScienceDirect, Springer, Web of knowledge, and internal information resources including Magiran, Civilica, SID, and Iran Medex were applied. The research date range was defined between 2000 to 2020. In international articles, keywords such as Singleleg Landing, Landing, Injury, Knee injury, Droplanding, Training, Exercise, ACL, and in domestic papers, keywords such as ACL, Knee Injury, Singleleg Landing, Jump, Land, and Training program were considered. According to the exclusion criteria, only 42 articles were selected and examined out of 220.Results Women with this injury are more affected at all skill levels, so at the professional skill level, women were affected up to 5 times more than men, and at the amateur level, the infection rate is about 3 to 4 times higher. The highest incidence is related to women professional basketball players with a speed of 5.5 per 1000 athletes training, and the lowest is among amateur male athletes with a rate of 0.02 with the same criteria. Of the articles reviewed in the appropriate injury prevention training program, 32% examined the effect of neuromuscular training, 18% combined training, 26% strength training, and 24% central core stability training. With 80% effectiveness, core stability training seems to be the most effective injury prevention program.Conclusion Considering the rate of this injury and the impact of this injury on treatment costs, the duration of returning to exercise, and creating the ground for other injuries, a comprehensive review of exercises effective in preventing this injury for athletes and coaches it’s important. This is especially important for professional female basketball players due to the incidence rate. The central core stability training program had the most practical effect among the training programs. The combined training program had the least impact according to different criteria for assessing and preventing injury.