نگاهی چند‌وجهی به موسیقی‌درمانی به‌عنوان ابزاری برای توان‌بخشی کودکان مبتلا به اوتیسم: پذیرش ‌درمانی، اثربخشی و چالش‌های درمان در یک طرح آمیخته

زمینه و هدف: اوتیسم ویژگی‌هایی به همراه دارد که درمان آن را با چالش‌های زیادی روبه‌رو می‌کند. موسیقی‌درمانی نویدبخش آن است که با ایجاد فرایند درمانی لذت‌بخش بر برخی از این چالش‌ها غلبه کند. با این‌حال، پژوهش‌های اثربخشی آن در ایران کمیاب هستند و پذیرش درمان توسط کودکان و مادران هنوز بررسی نشده است. هدف ما بررسی پذیرش، اثربخشی و همچنین چالش‌های موجود در فرایند درمان است.مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر دارای طرح آمیخته‌ هم‌زمان است که در قالب یک پژوهش چند موردی اجرا شده است. به این ترتیب، شرکت‌کننده‌ها شامل پنج کودک مبتلا به اوتیسم (بدون اختلال شناختی و یادگیری جدی) بودند که در سنین دوم کودکی (بین 9 تا 14 سال) قرار داشتند. آن‌ها از طریق نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند که در‌نهایت، یک نفر از آن‌ها از فرایند آزمون خارج شد. موسیقی‌درمانی به صورت انفرادی و به‌طور میانگین هشت جلسه یک ساعته اجرا شد. اثر‌بخشی آن از طریق مقیاس مهارت‌های اجتماعی ماتسون و مقیاس نظریه‌ ذهن استیرن‌من، مصاحبه‌ با مادر و درمانگر و مشاهده‌ جلسات درمان مطالعه شد.یافته‌ها: مشاهده‌ جلسات و مصاحبه با مادران حاکی از پذیرش بسیار خوب درمان توسط کودکان و حتی اشتیاق آن‌ها بود. مادران نیز با بیان اثرگذاری درمان در حیطه‌های مختلف، رضایت کلی خوبی را نسبت به درمان نشان دادند. در بررسی اثرگذاری درمان، اثرگذاری بالینی معنادار بر مهارت‌های اجتماعی و شناختی، نظریه‌ ذهن و اضطراب تایید شد، اما به نظر می‌رسید که رفتارهای تکراری کاهش نیافته‌اند. همچنین دو چالش در روند درمان چشمگیر بود: اضطراب بالا و عدم تمرکز کودکان در جلسات آغازین و همچنین عدم تمایل آن‌ها به تمرین در خانه. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد موسیقی‌درمانی پتانسیل درمانی خوبی برای مبتلایان به اوتیسم در جامعه‌ ایران دارد، به‌ویژه با توجه به پذیرش و اشتیاقی که نسبت به آن مشاهده می‌شود. بررسی‌های اثربخشی و پذیرش درمان که این رویکرد را با رویکردهای رایج مقایسه کنند، می‌توانند از نظر بالینی کارساز و ثمربخش باشند.

Music Therapy for Autism: A Preliminary Investigation of Acceptability, Efficacy, and Treatment Challenges in a Mixed Design

Background and Aims: Autism has multiple characteristics and dimensions making it very difficult to treat. Music therapy promises to overcome some of these challenges by creating an enjoyable healing process. However, studies on its effectiveness in Iran are scarce and how the treatment is accepted by children and mothers has not yet been studied. The primary objective of the present study was to examine the acceptance, effectiveness, as well as challenges in this treatment process.Methods: The present study has a concurrent mixedmethod design, conducted in the form of a multiplecase study. Thus, participants included five children with autism (without severe cognitive and learning disorders) aged 712 years. They were selected through purposeful sampling. One of them was ultimately excluded from the study process. Music therapy was performed individually for an average of eight onehour sessions. Its effectiveness was assessed via the Matson Evaluation of Social Skills Scale and the Stirman Theory of Mind Scale as well as interviews with mothers and the therapist, plus observations of therapy sessions.Results: Participants demonstrated good compliance and even enthusiasm during treatment (in sessions and interviews with their mothers). Mothers also showed overall satisfaction with the treatment. The treatment had a significant impact on social and cognitive skills as well as mind theory. However, anxiety and repetitive behaviors did not appear to be reduced. Moreover, two significant challenges in the treatment process were a high level of anxiety and the children’s lack of concentration in the initial sessions, as well as a lack of passion and interest in practice at home.Conclusion: Music therapy appears to be a potentially effective approach for children with autism, especially since participants revealed good acceptance and enthusiasm. Comparing this approach with a variety of psychological interventions for children with autism can be helpful.