تاثیر هشت هفته تمرینات ثبات دهنده کتف بر حس عمقی شانه و عملکرد کمانداران دارای دیسکنزیای کتف

مقدمه و اهداف تغییرات قابل مشاهده در موقعیت قرارگیری استخوان کتف و حرکت کتف را دیسکنزیای کتف می نامند. کشیدن کمان با پونداژ بالا باعث افزایش فشار بافت ها در محیط مفصل شانه کمانداران، درد و در نتیجه کاهش حس عمقی شانه و عملکرد آنها می شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات ثبات دهنده کتف بر حس عمقی شانه و عملکرد کمانداران دارای دیسکنزیای کتف بود. مواد و روش ها 30 کماندار مبتلا به دیسکنزیای کتف و درد شانه از جامعه کمانداران مرد ریکرو استان آذربایجان شرقی (شامل 100 نفر) به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل (هر گروه 15 نفر) تقسیم شدند. از تمامی نمونه ها، پیش آزمون که شامل ارزیابی حس عمقی شانه و عملکرد بود، گرفته شد. سپس گروه تجربی، تمرینات ثبات دهنده کتف (شامل تمرینات نزدیک کردن کتف، شنای پلاس و غیره) را به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 40 دقیقه اجرا نمودند؛ در حالی که افراد گروه کنترل هیچ گونه تمرینی تجربه نکردند. پس از پایان تمرینات، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. از آزمون کوواریانس برای مقایسه تفاوت های بین متغیرهای تحقیق در دو گروه کنترل و تجربی استفاده شد. همچنین آزمون فرضیات در سطح معنا‌داری 95 درصد و با استفاده از نرم افزار spss نسخه 25 انجام شد. یافته ها نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات ثبات دهنده کتف موجب بهبود معنادار حس عمقی مفصل شانه دارای دیسکنزیای کتف (0/05≥p) و عملکرد (0/05≥p) در هر دو مقایسه درون گروهی و بین گروهی شد، اما در مقایسه بین گروهی، تمرینات تاثیر معناداری بر حس عمقی مفصل شانه بدون دیسکنزیای کتف نداشتند (0/05˃p). نتیجه گیری با توجه به یافته های تحقیق حاضر به نظر می رسد که تمرینات ثبات دهنده کتف می تواند به منظور بهبود حس عمقی شانه دارای دیسکنزیای کتف و عملکرد کمانداران مورد استفاده قرار گیرد.

Effect of Eight Weeks of Scapular Stabilization Exercises on Shoulder Proprioception and Performance of Archers with Scapular Dyskinesis

Background and Aims: The visible changes in the scapular position and motion are called scapular dyskinesis. Drawing a high poundage archery bow increases tissue pressure in the shoulder joints of archers, causing pain and decreasing performance and proprioception in the shoulder joint. The aim of the present study was to determine the effect of eight weeks of scapular stabilization exercises on the performance and shoulder proprioception of archers with scapular dyskinesis. Materials and Methods: A total of 30 archers with SD and shoulder pain were selected and then randomly divided into two experimental and control groups (15 in each group). Proprioception assessment and performance were measured in all samples. Then, the experimental group performed scapular stabilization exercises (i.e. scapular retraction, pushup with plus, etc.) for eight weeks, three sessions per week and 40 minutes per session. The control group performed no exercise. At the end of the training, posttest was run for both groups. The covariance test was used to compare the differences between the research variables in the control and experimental groups. Results: The results of the current study showed that scapular stabilization exercises improved performance and proprioception of shoulder joint with scapular dyskinesis (p< 0/05) in both intragroup and intergroup comparisons. But in the intergroup comparison, the exercises did not show a significant effect on proprioception of shoulder joint without scapular dyskinesis (P˃0.05). Conclusion: According to the results of the present study, scapular stabilization exercises can be used to improve performance and proprioception in the shoulder joint of archers with scapular dyskinesis.