تاثیر تمرینات عصبی-عضلانی به همراه کینزیوتیپ بر تعادل، عملکرد و میزان درد والیبالیست‌های مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ

مقدمه و اهداف والیبال چهارمین رشته ورزشی پرخطر و در معرض آسیب است و شایع‌ترین آسیب مرتبط با آن اسپرین مچ پا می‌باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات عصبی-عضلانی به همراه کینزیوتیپ بر تعادل، عملکرد و میزان درد والیبالیست‌های مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ پا بود. مواد و روش ها جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه والیبالیست‌های زن با دامنه سنی 18 تا 28 سال شهر تهران بودند. نمونه آماری تعداد 30 نفر که به‌ صورت نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند بر اساس معیارهای پژوهش و ابتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ پا انتخاب شدند و سپس به‌ صورت تصادفی ساده در دو گروه (15 نفر گروه تجربی و 15 نفر گروه کنترل) تقسیم شدند. سپس، از کلیه آزمودنی‌ها پیش‌آزمون تعادل ایستا و پویا، عملکرد سه پرش تک‌پا، هشت لاتین، عملکرد پرش جانبی و شدت درد توسط آزمون‌ها و پرسشنامه معتبر استاندارد گرفته شد. آزمودنی‌های گروه تجربی به مدت هشت هفته به تمرینات منتخب عصبی-عضلانی همراه با کینزیوتیپ پرداختند. آزمودنی‌های گروه کنترل، فعالیت خاص و مشخصی نداشتند. در نهایت، از کلیه آزمودنی‌های پس‌آزمون گرفته شد و داده‌های به‌دست‌آمده توسط آزمون‌های آماری نظیر شاپیروویلک و مانکوا با نرم افزار spss نسخه 20 در سطح 0/05=α تجزیه‌وتحلیل شد. یافته ها یافته‌های تحقیق حاضر نشان داد که هشت هفته تمرینات عصبی-عضلانی به همراه کینزیوتیپ بر متغیرهای تعادل ایستا و پویا، عملکرد سه پرش تک‌ پا عملکرد پرش جانبی، آزمون هشت لاتین و درد والیبالیست‌های مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ پا تاثیر مثبت و معنا‌داری دارد (0/001=p). نتیجه گیری با توجه به نتایج تحقیق کنونی، توصیه می‌شود که ورزشکاران دچار این عارضه به‌ویژه والیبالیست‌های دارای بی‌ثباتی مزمن مچ پا از تمرینات عصبی-عضلانی به همراه کینزیوتیپ های ورزشی هم در هنگام فعالیت‌های ورزشی طول تمرین و مسابقات و همچنین در پروتکل درمانی و توان‌بخشی خود استفاده نمایند.

Effect of Neuromuscular Exercises with Kinesio Tape on Balance, Function, and Pain in Volleyball Players with Chronic Ankle Instability

Background and Aims: The present study aimed to investigate the effect of kinesio taping with neuromuscular exercises on the balance, performance, and pain intensity of volleyball players with chronic ankle instability. Materials and Methods: The research population included all female volleyball players within the age range of 18 to 28 years old in Tehran. Totally, 30 participants with chronic ankle instability were selected using convenience sampling based on research criteria and were randomly divided into two groups of 15 (experimental and control groups). Next, as the pretest, participants’ data on static and dynamic balance, three single leg jumps performance, excursion balance, lateral jump performance, and pain intensity was evaluated using relevant standard questionnaire and tests. The experimental group received eight weeks of kinesio taping with selective neuromuscular exercises, while the control group did not receive any specific exercise. At the end of intervention period, posttests were administered and the data were analyzed using statistical tests, including ShapiroWilk Test and the analysis of MANCOVA in SPSS,  version 21, at the significance level of α=0.05. Results: The results of the present study showed that eight weeks of kinesio taping with neuromuscular exercises have positively significant effects on the variables including lateral jump performance, three single leg jumps performance, pain intensity, and the static and dynamic balance of volleyball players with chronic ankle instability (P=0.001). Conclusion: It is recommended that athletes with the same disorder, and especially volleyball players with chronic ankle instability, use kinesio taping with neuromuscular exercises in the training period during exercises, in championships and in their health and rehabilitation protocols.