مطالعه اثر تمرینات تعادلی مجازی همراه با توانبخشی ورزشی بر تعادل ورزشکاران پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی مفصل زانو

مقدمه و اهدف امروزه اثربخشی تجهیزات توانبخشی نوین به خصوص تمرینات تعادلی مجازی مورد توجه محققین بالینی قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر تمرینات تعادلی مجازی همراه با توانبخشی در تعادل پویا و ایستای ورزشکاران پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی مفصل زانو بود. مواد و روش ها در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر، 30 بیمار به صورت هدفمند انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه کنترل (15 نفر) و گروه تجربی (15 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینات توانبخشی تجویزشده توسط متخصصین طب ورزش و تمرینات تعادلی مجازی را به مدت 15 هفته انجام دادند و گروه کنترل در این مدت فقط تمرینات توانبخشی را اجرا کردند. قبل و پس از مداخلات تمرینی، تعادل ایستا با دستگاه stabilometery و تعادل پویا با استفاده از star scursion balance test (ssbt) ارزیابی گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه 22 و آزمون تی تست  زوجی و مستقل در سطح معناداری 0/05=p استفاده گردید. یافته ها یافته ها نشان داد که مقایسه شاخص های تعادلی ایستا (نوسانات مرکز فشار، نوسانات داخلیخارجی، نوسانات قدامیخلفی) و پویا در دو گروه و مقایسه میانگین های پیش آزمون و پس آزمون هر دو گروه پس از دریافت مداخلات، در شاخص های نوسانات cop (تعادل ایستا) و ssbt (تعادل پویا) تفاوت آماری معناداری داشتند (0/05>p)؛ علاوه بر آن، میانگین تغییرات نمرات شاخص های تعادل ایستا بعد از انجام تمرینات تعادلی مجازی در گروه تجربی به طور معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش (0/01>p) و تعادل پویا افزایش یافته بود (0/01>p). نتیجه گیری به نظر می رسد که تمرینات تعادلی مجازی می تواند تمرینی چالش برانگیز باشد که با اعمال استرس روی ساختمان های لیگامنتی، عضلانی–اسکلتی مفصل در چند صفحه حرکتی باعث بهبود تعادل و کاهش آسیب های لیگامنتی زانو به ویژه پارگی رباط های صلیبی قدامی مفصل زانو شود.

Effect of Virtual Balance Practice along with Sport Rehabilitation on the Balance of Athletes after Reconstruction of Anterior Cruciate Ligament of Knee Joint

Background and Aims: Recently, the effects of modern rehabilitation equipment, especially virtual balance practice, has attracted the attention of clinical researchers. The purpose of the current study was to investigate the effect of virtual balance practice on the dynamic and static balance of athletes after knee joints reconstruction of the anterior cruciate ligament. Materials and Methods: In the present clinical trial study, 30 patients were selected purposefully and randomly divided into two groups of control (n=15) and experimental (n=15). The experimental group performed rehabilitation practice prescribed by sports medicine specialists and virtual balance practice for 15 weeks, and the control group performed only equilibrium rehabilitation during this period. Before and after the interventions, the static balance and dynamic balance were evaluated using a Stabilometery device and Star Scursion Balance Test (SSBT), respectively. Data were analyzed using SPSS, version 22, running paired and independent sample ttest at a significance level of P=0.05. Results: Comparison of static and dynamic balance indices that both groups had a significant statistical difference between pretest and posttest in static (total COP sways, mediolateral COP sways, Anterio posterior Sways) and dynamic balance tests (p< 0.05). Moreover, pretest to posttest mean differences for static balance values had significantly decreased (p< 0.01), but it increased for the dynamic balance (p< 0.01) compared with the control group. Conclusion: According to the results, virtual balance exercises can be used as a challenging exercise that involves various stresses on several laps on ligation, musculoskeletal structures around the joints, and improves the balance and reduces knee ligament injuries, especially the anterior cruciate ligament.