بررسی تاثیر بی ثباتی مزمن مچ پا بر پارامترهای بیومکانیکی شروع راه رفتن در بازیکنان فوتبال نیمه حرفه ای

مقدمه و اهداف هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر آسیب بی ثباتی مزمن مچ پا بر عملکرد بیومکانیکی شروع راه رفتن بود. مواد و روش ها تعداد 26 آزمودنی در دو گروه برابر، نرمال و مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا در تحقیق حاضر مورد مطالعه قرار گرفتند. برای اندازه گیری پارامترهای بیومکانیکی از سیستم آنالیز حرکت (کوآلیزیس 8 دوربین) و تعداد دو صفحه نیروسنج (کیستلر 9286a) استفاده شد. مسافت، زمان و سرعت شروع راه رفتن، زمان نوسان، زمان حمایت دوطرفه، سرعت جداسازی اندام نوسان از سطح، دامنه حرکتی مفاصل هیپ، زانو و مچ پا به همراه جا به جایی مرکز جرم در صفحه داخلیخارجی، قدامیخلفی و عمودی پارامترهای مد نظر محقق در این پژوهش بود. یافته ها یافته ها نشان داد که آسیب بی ثباتی مزمن مچ پا می تواند باعث افزایش معنادار در دامنه حرکتی مفصل زانو (p=0/016) و کاهش معنادار در میزان جابه جایی مرکز جرم در جهت های عمودی (p=0/00) و داخلیخارجی (p=0/00) گردد. نتیجه گیری با توجه به نتایج تحقیق حاضر که بیانگر عدم وقوع تغییرات معنادار در مفصل آسیب دیده و همچنین بسیاری از پارامترهای دیگر بود، با استناد به تغییرات معنادار که در مفاصل مجاور اندام آسیب دیده ثبت شد، به متخصصین توانبخشی پیشنهاد می گردد تا در طراحی پروتکل های تمرینی/درمانی به صورت کلی (نه موضعی) عمل نمایند تا از این طریق از ایجاد تغییرات در کنترل حرکتی جلوگیری کرده و همچنین در بازیابی کنترل حرکتی مطلوب پس از آسیب، نقش موثرتری داشته باشند.

Impact of Chronic Ankle Instability on Biomechanical Parameters of Gait Initiation in Semipro Football Players

Background and Aims: The aim of the present study was to investigate the impact of chronic ankle instability on biomechanical parameters of gait initiation in semipro football players. Materials and Methods: A total of 26 young were divided into two equal groups of normal and injured. To measure the biomechanical parameters, motion analysis system (Qualisys model with eight cameras) and two force plate system (Kistler 9286A) were used. We measured istance, time, and speed of gait initiation, swing and double stance time, speed of clearing the swing limb from ground, hip, knee and ankle range of motion and center of mass displacement in mediolateral, anteroposterior, and vertical directions in  the current study. Results: The results showed significant increase in the knee (p = 0.016) flexion range of motion and significant decrease in center of mass displacement in vertical ((p=0.00) and mediolateral (p=0.00) directions of gait initiation. Conclusion: The results of our study did not show any significant change in injured joint and many other parameters. Thus, considering the significant changes that occur in adjacent joint, it is recommended that rehabilitation specialists use global training protocol for both the injured and noninjured limbs of chronic ankle instability patients to prevent motor control change and to restore proper motor control following a peripheral joint injury.