مقایسه اثر 12 هفته تمرین تناوبی و تمرین تداومی بر برخی رگ‌گشا و رگ تنگی بیماران دیابتی نوع 2

مقدمه و اهداف آترواسکلروز در بیماران دیابت نوع 2 با بدعملکردی اندوتلیال شناسایی می شود که با افزایش مقادیر دی متیل آرژنین نامتقارن و کاهش نیتریک اکساید همراه است؛ لذا هدف مطالعه حاضر مقایسه 12 هفته تمرین تناوبی خیلی شدید (hiit) و تداومی با شدت متوسط (mict) بر مقادیر پلاسمایی واسپین، دی متیل آرژنین نامتقارن (adma) و نیتریت/نیترات (nox) بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. مواد و روش ها جامعه آماری پژوهش حاضر، بیماران دیابتی با دامنه سنی 45 تا 60 ساله شهر تهران بودند. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 48 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 بودند که به طور تصادفی به سه گروه hiit (16 نفر)، mict (16 نفر) و گروه کنترل (بدون تمرین) (16 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین hiit شامل 12 تناوب 5/1 دقیقه ای با شدت 85 تا 90 درصد حداکثر تواتر قلبی (hrmax) و 2 دقیقه با شدت 55 تا 60 درصد hrmax بود. برنامه mict شامل 42 دقیقه با شدت 70 درصد hrmax سه جلسه در هفته روی دوچرخه کارسنج اجرا شد. نمونه های خونی 48 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین جمع آوری شد. واسپین و adma به روش الایزا و مقادیر nox به روش griess سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18 و آزمون واریانس خطیترکیبی انجام شد. یافته ها نتایج نشان داد اکسیژن مصرفی اوج، مقادیر پلاسمایی واسپین (0/028=p) و nox (0/016=p) در گروه hiit در مقایسه با mict افزایش معناداری داشت. مقاومت به انسولین (0/041=p)، مقادیر انسولین (0/039=p)، گلوکز (0/026=p) و مقادیر پلاسمایی adma (0/018=p) در گروه hiit در مقایسه با mict کاهش معناداری داشت (0/05>p). نتیجه گیری به نظر می رسد hiit از راه افزایش واسپین به کاهش adma منجر شده است که در نهایت باعث افزایش مقادیر nox پلاسمایی در بیماران دیابت نوع 2 شده است.

Comparative effects of 12week interval and continuous trainings on some vasodilation and vasoconstriction factors in patients with type 2 diabetes

Background and Aims: Atherosclerosis in patients with type 2 diabetes is characterized by endothelial dysfunction that is associated with increases of assymetric dimethyargenin and nitric oxide reduction. The purpose of the present study was to compare the effects of 12 weeks of highintensity interval (HIIT) and moderateintensity continuous training (MICT) on plasma levels of vaspin, assymetric dimethyargenin (ADMA), and nitrite/nitrate (NOx) on type 2 diabetes. Materials and Methods: The statistical population of the present study included patients with type 2 diabetes, aged 4560 years old, from Tehran. The sample included 48 type 2 diabetic patients who were randomly assigned into three groups: HIIT (n= 16), MICT (n= 16), and control (n=16). The HIIT group intervention was 12 intervals at 8590% maximal heart rate (HRmax) and 2 min at 5560% Hrmax and the MICT group intervention was performed based on ergometer cycle for 42 min of exercise at 70% HRmax for 3 sessions per week during 12 weeks. The blood sample was collected 48h before and 48h after the last sessions of exercise training. The vaspin and ADMA were measured using ELISA, and NOx was measured using Griess assay. Data were analyzed using mixedliner ANOVA in SPPS, version 18. Results: The results showed that VO2peak and plasama levels of vaspin (P= 0.028) and NOx (P= 0.016) increased significantly in HIIT as compared with those in the MICT group. Insulin resistance (P= 0.041), plasma levels of insulin (P= 0.039), glucose (P= 0.026), and ADMA (P= 0.018) decreased significantly in HIIT as compared with those of the MICT group (p< 0.05). Conclusion: According to the results, HIIT via increase of vaspin led to a decrease in ADMA which eventually increased plasma levels of NOx in patients with type 2 diabetes.