تاثیر تمرین های ادراکیحرکتی و ذهن‌آگاهی بر شبکه‌های توجه و دقت پاسخ کودکان مبتلا به نقص توجهبیش‌فعالی

مقدمه و اهداف امروزه با توجه به شیوع اختلال نقص توجهبیش‌فعالی، انجام پژوهش برای تعیین تاثیر تمرینات و راهکارهای غیردارویی برای کمک به بهبود افراد مبتلا به نقص توجهبیش‌فعالی بیش ازپیش احساس می شود. پژوهش حاضر نیز با همین منظور و با اعمال متغیرهای ادراکی–حرکتی و ذهن آگاهی انجام شده است. مواد و روش ها پژوهش حاضر به روش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمونپس‌آزمون با دو گروه آزمایشی و یک گروه شاهد انجام شده است. شرکت کننده‌های این پژوهش شامل 30 کودک مبتلا به اختلال نقص‌ توجهبیش‌فعالی با میانگین سن 65/1±9 سال بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند؛ از شرکت کننده ها در پیش‌آزمون، آزمون شبکه‌های توجهی گرفته شد. سپس مداخلۀ مربوط به هر گروه آزمایش در مدت 8 جلسۀ یک ساعته اجرا شد. بعد از آن‌که دو گروه (تمرینات ذهن‌آگاهی و تمرینات ادراکیحرکتی) تمرینات خود را به مدت چهار هفته، هر هفته دو جلسه و هر جلسه یک ساعت انجام دادند، مجددا از آن ها آزمون شبکه های توجهی گرفته شد. برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از آزمون آنکوا و تحلیل واریانس مرکب با اندازه‌های مکرر با سطح معناداری 0/05>p استفاده شد. یافته ها یافته‌ها نشان داد که تمرین های ادراکیحرکتی و ذهن‌آگاهی بر دقت پاسخ و برخی از زیرمجموعه‌های (شاخص‌های) شبکه‌های توجهی کودکان مبتلا به نقص توجه بیش‌فعالی تاثیر معنادار دارد، در صورتی که در گروه کنترل تغییرات معناداری مشاهده نشد. همچنین اثر تمرین های ذهن آگاهی از تمرین های ادراکی–حرکتی بیش تر می باشد. نتیجه گیری طبق نتایج به نظر می‌رسد استفاده از تمرینات ذهن‌آگاهی و ادراکیحرکتی در کنار سایر روش‌های درمانی افزایش توجه برای این کودکان پیشنهاد می‌گردد.

Effect of PerceptualMotor Training and Mindfulness on Attentional Networks and Accuracy of Response in Children with Attention DisordeHyperactivity

Background and Aims: Today, considering the prevalence of Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), more researches are needed to determine the impact of nonpharmacological training and strategies to help people with ADHD. The present study was conducted with this purpose in mind by applying perceptualmotor variables and mindfulness variables. Materials and Methods: The present semiexperimental method with a pretestposttest design with two experimental groups and a control group was conducted on 30 children ADHD (mean age 9.5 ± 1/65) selected using subjective sampling. Participants were involved in a pretest session to perform attention networks test. Then, the intervention for each experimental group was applied for eight sessions, one hour each session. The same test was administered as posttest on both groups (mindfulness and cognitivemotor training) following four weeks of training, two sessions per week and one hour per session. ANCOVA and compound analysis of variance (3 groups*2 time factors) with repeated measures, with the significance level set at p <0.05, were used to test the research hypotheses. Results: The findings showed that perceptualmotor training and mindfulness had a significant effect on the accuracy of response and some subgroups (indicators) of attention deficit hyperactivity networks. No significant changes were observed in the control geoup. So, the effect of mindfulness was found to be greater. Conclusion: According to the results, using mindfulness and cognitivemotor training along with other therapies are recommended for these children.