بررسی اثر ورزشکار بودن بر ساختار و سازماندهی کنترل عصبی راه رفتن با و بدون اعمال آشفتگی

مقدمه و اهداف آیا انجام تمرینات طولانی مدت کنترل عصبی الگوی راه رفتن را تغییر می‌دهد؟ هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی اثر ورزشکار بودن بر ساختار و سازماندهی کنترل عصبی راه رفتن با و بدون اعمال آشفتگی بود. مواد و روش ها مطالعه حاضر به عنوان یک مطالعه نیمه تجربی اجرا شد. آزمودنی‌ها شامل 12 دانشجوی فوتبالیست و 12 دانشجوی غیرورزشکار دانشگاه مازندران بودند. آنها الگوی راه رفتن روی نوار گردان با چشمان باز و چشمان بسته را اجرا کردند. الکترومیوگرافی عضلات اندام تحتانی طی راه رفتن با سیستم نورآکسون ثبت شد. متغیرهای سینرژی عضلانی شامل مجموع، دوره، اوج و ناحیه فعالیت عضلات بود که با استفاده از روش فاکتورگیری ماتریکس غیرمنفی محاسبه شد. مقایسه داده ها برای ارزیابی متغیرها با آزمون تحلیل واریانس دوطرفه در نرم افزار اس.پی.اس.اس انجام شد. یافته ها ورزشکاران دوره فعالیت و مجموع فعالیت عضلات کمتری در راه رفتن با چشمان باز را نسبت به غیرورزشکاران نشان دادند (0/001>p). اوج فعالیت عضلات ورزشکاران در راه رفتن با چشمان باز نسبت به راه رفتن با چشمان بسته غیرورزشکاران بالاتر بود (0/003=p)، در مقابل دوره فعالیت، سطح فعالیت و مجموع فعالیت عضلات در ورزشکاران نسبت به غیرورزشکاران پایین تر بود (0/001>p). نتیجه گیری نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می‌دهد که انجام تمرینات ورزشی برای دوره طولانی می‌تواند تعدیلات سیستم عصبیعضلانی در الگوی راه رفتن را تغییر دهد. بازیکنان فوتبال توانایی به کارگیری گروه‌های عضلانی با اوج فعالیت بیشتر عضلات را دارند. در مقابل، دوره فعالیت، ناحیه فعالیت و مجموع فعالیت عضلات در بازیکنان فوتبال نسبت به افراد غیرورزشکار کمتر است و می‌تواند گواهی برای تصمیم گیری متفاوت سیستم عصبی عضلانی این گروه‌ها هنگام اجرای الگوی حرکتی راه رفتن باشد.

Effect of Being Athlete on the Structure and Organization of Walking Neural Control with and without Disturbance

Background and Aims: Does longterm training modify the neural control of walking pattern? The purpose of the present study was to investigate the effect of being athlete on the structure and organization of walking neural control with and without disturbance. Materials and Methods: The present study was performed as a semiexperimental study. Participants included 12 football plyer students and 12 nonathlete students at the University of Mazandaran. They performed treadmill walking pattern with openeyes and closedeyes conditions. Lower extremity muscles electromyography was collected using Noraxon system during walking. Muscle synergy variables, including sum, duty, peak, and area muscle activities, were calculated using Nonnegative matrix factorization. The data comparisons for the assessment of the variables were performed running the twoway ANOVA test in SPSS software. Results: Athletes showed less duty and the total muscle activity compared with nonathletes during open eyes walking (p < 0.001). Peak muscle activity was higher during open eyes walking compared with closed eyes walking in athletes (p = 0.003). In contrast, duty, area, and the total muscle activity of athletes were lower than those in nonathletes (p < 0.001). Conclusion: The results of the present study suggested that doing exercise training for longterm period can change modules of neuromuscular system in walking pattern. Soccer players have the ability to employ muscle groups with higher peak muscle activity. In contrast, duty, area, and the total muscle activity are lower in soccer players compared with nonathlete individuals and can be an evidence for different decision of neuromuscular system of these groups when doing walking pattern.