مقایسه تاثیر دو روش تمرینی بر بهبود توانایی عملکرد بیماران مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس

مقدمه و اهداف امروزه توجه خاصی به اهمیت و ضرورت ورزش هوازی در گروه بیماران مبتلا به ام.اس (مولتیپل اسکلروزیس) شده است؛ از این رو، تحقیق حاضر به بررسی تاثیر دو روش تمرینی بر توانایی عملکرد (اندام تحتانی، توانایی هماهنگی دست و سر و توانایی عملکرد شناختی) بیماران مبتلا به ام.اس پرداخته است. مواد و روش ها در تحقیق حاضر 45 زن 20 تا 40 ساله مبتلا به ام.اس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند؛ دو گروه به مدت 12 هفته و هفته ای سه روز به تمرین تردمیل حمایتی و دوچرخه ثابت پرداختند و گروه کنترل زندگی معمول خود را گذراندند. تست توانایی عملکرد (تست های زمان 25 گام برداشتن، قرار دادن 9 میخ در سوراخ، جمع کردن متوالی شنیداری) در پیش آزمون و پس آ زمون از افراد گرفته شد. به ‌منظور آزمون فرضیه‌های پژوهش از  ancova و mancova استفاده شد. یافته‌ها یافته های تحقیق حاضر نشان داد تفاوت آماری معنی‌داری بین میانگین تعدیل‌شده عملکرد توانایی گروه‌ تمرین با دوچرخه ثابت و گروه‌ تمرین با تردمیل حمایتی مشاهده نشد (0/05p)، اما تفاوت آماری معنی‌داری بین میانگین تعدیل‌شده مولفه های گروه‌ تمرین با دوچرخه ثابت و گروه‌ تمرین با تردمیل حمایتی مشاهده نشد (0/05

Comparison of Two Methods of Training Effects on Improving the Functional Ability of Patients with Multiple Sclerosis

Background and Aims: During the recent years, attention has been paid to the importance of aerobic exercises in MS (Multiple sclerosis) patients. Therefore, the present research studies the effect of two methods of training on the functional ability (lower limb, hand and head coordination ability, and cognitive ability) of patients with MS. Materials and Method: In the current research, 45 women with MS, aged 2040 years old, were randomly assigned to three groups. The two groups continued to practice supportive treadmill and fixed bike for 12 weeks, 3 days a week, and the control group received no training. Functional ability test (25 time steps, 9 nails in the hole, consecutive acoustic scans) were taken from the participants in the pretest and posttest. ANCOVA, and MANCOVA were run to test the hypotheses. Results: There was no significant difference between the moderated mean performance of the training group with the supportive treadmill and fixed bike (p> 0.05). In order to investigate the effect of MANCOVA analysis of covariance training on posttest scores, the functional abilities components were tested. The average of moderated components of lower limb function, hand and head coordination ability, and cognitive ability of exercise groups with fixed bike and exercise with supportive treadmill were significantly higher than those of the control group (p <0.05). However, there was no significant difference between the moderated means of the components of the fixed bike and the supportive treadmill (P> 0.05). Conclusion: According to the results, both supportive treadmill training and fixed bike are effective in improving lower limb function, hand and head coordination ability, and cognitive ability of people with multiple sclerosis.