راهبردهای خودتنظیمی انگیزش و مهارتهای ارتباطی بر آموزش اثربخشی مقایسه دانش آموزان استعدادهای درخشان تبریز خودکارآمدی تحصیلی

مقدمه و اهداف خودکارآمدی تحصیلی دلالت بر باور یک فرد به توانایی هایش در دستیابی به اهداف و فعالیت های آموزشی دارد که شکل گیری آن متاثر از عوامل مختلفی است. هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی انگیزش و مهارت های ارتباطی بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر استعدادهای درخشان شهر تبریز بود. مواد و روش ها روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. آزمودنی های پژوهش شامل 90 نفر از دانش آموزان پایه سوم دبیرستان های دخترانه استعدادهای درخشان ناحیه 4 و 1 تبریز در سال تحصیلی 9596 بودند که به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به طور تصادفی در هر یک از گروه های دوگانه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. گروه اول یک دوره آموزش راهبردهای خودتنظیمی انگیزش را در 10 جلسه دریافت و گروه دوم 10 جلسه آموزش مهارت های ارتباطی را طی کرد و گروه سوم (کنترل) نیز هم زمان به برنامه های عادی کلاسی خود ادامه داد. ابزار استفاده شده شامل پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی برتولد بود. یافته ها یافته ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس تک متغیره نشان داد که راهبردهای خودتنظیمی انگیزش و مهارت های ارتباطی بر خودکارآمدی تحصیلی اثر متفاوت داشته و روش راهبردهای خودتنظیمی انگیزش در افزایش خودکارآمدی تحصیلی اثربخش تر است (0/05>p). نتیجه گیری به نظر می رسد برنامه ریزی برای مداخلات موثر در زمینه ارتقای خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر برای پیشرفت تحصیلی بهتر, از ضرورت بالایی برخوردار باشد.

Effectiveness Comparison of Teaching SelfRegulatory Strategies of Motivation and Communication Skills on the Academic selfefficacy of Tabriz Talented Students

Background and Aims: Educational selfefficacy implies one’s belief in his abilities in achieving educational goals and activities, and is influenced by several factors. The purpose of the present study was to compare the effectiveness of teaching selfregulation strategies of motivation and communication skills on academic selfefficacy of female Tabriz talented students. Materials and Methods: In the current quasiexperimental study with pretest, posttest, and control groups, a total of 90 female high school third grade students in regions 1 and 4 of Tabriz in 20162017 were selected using cluster random sampling and were randomly assigned to experimental and control groups. The first group received a training course on motivational selfregulation strategies in 10 sessions, the second group received 10 sessions of communication skills training, and the third group (control) continued its regular classroom programs. A selfefficacy questionnaire was used for data collection. Results: Data analysis, using singlevariable covariance, showed that selfregulation of motivation and communication skills had different effects on academic selfefficacy, and selfregulating strategies of motivation were more effective on academic selfefficacy. Conclusion: According to the results, it seems that planning effective interventions to promote academic selfefficacy is imperative for female students.