اثربخشی تمرینات ثبات مرکزی رایج و تمرینات تعلیقی ویژه بر درد و ناتوانی عملکردی افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی

مقدمه و اهداف کمردرد به عنوان یکی از شایع ترین و پرهزینه ترین مشکلات طبی و علت اصلی غیبت از کار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات ثبات مرکزی رایج و تمرینات تعلیقی ویژه بر درد و ناتوانی عملکردی افراد دارای کمردرد مزمن غیراختصاصی انجام شد. مواد و روش ها جامعه آماری تحقیق نیمه تجربی حاضر، بیماران مبتلا به کمردرد مزمن مراجعه کننده به کلینیک های مغز و اعصاب و ارتوپدی های شهر و همچنین مرکز سلامت و تندرستی سماء شهرستان نیشابور بودند. نمونه ها به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و اندازه گیری های مربوط به پیش آزمون انجام شد. در مرحله ی دوم هر یک از دو گروه پروتکل تمرینی مربوط به خود (تمرینات ثبات مرکزی trx طراحی شده و پروتکل ثبات مرکزی رایج) را به مدت 12 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه حدود 6045 دقیقه انجام دادند. پس از اعمال مداخله، اندازه گیری های مربوط به پس آزمون انجام گرفت. شدت درد و ناتوانی کمردرد به ترتیب با استفاده از پرسشنامه های کیوبک و اوسوستری سنجیده شد. این اندازه گیری ها پس از 12 هفته ورزش های ثبات دهنده در هر دو گروه تکرار گردید. به منظور تحلیل داده ها از spss-21 و برای بررسی درون و بین گروه ها از آزمون تی وابسته و مستقل در سطح معناداری 0/05 استفاده شد. یافته ها نتایج تحقیق حاضر نشان داد هر دو نوع تمرینات ثباتی باعث کاهش در میزان درد و ناتوانی عملکردی در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی شد که این کاهش در تمرینات معلق ویژه مشهودتر بود. نتیجه گیری تمرینات ثبات مرکزی به عنوان یک روش پیشنهادی و مکمل در درمان بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی توصیه می شود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، تمرینات ثبات مرکزی معلق با توجه به اثرات مطلوب تر خود بر روی بیماران می تواند بیشتر از تمرینات ثبات مرکزی بر روی سطوح ثابت برای اینگونه بیماران استفاده شود.

Effects of Core Stability Exercises and Special Suspension Exercises on Functional Disability and Pain in People with Nonspecific Chronic Low Back Pain

Background and Aims: Lower back pain is one of the most common and costly medical problems and the main cause of absenteeism. The aim of the present study was to investigate the effect of conventional core stability and special suspension exercises on functional disability and pain in nonspecific chronic tow back pain patients. Materials and Methods: A quasiexperimental study was conducted on purposefullyselected patients with chronic low back pain referring to neurological and orthopedic clinics as well as the health center of lama in Neyshabur city. The samples were selected and randomly divided into two groups. First, pretest measurements were performed and in the second stage, each of the two groups performed their own training protocol (core stability TRH training and common core stability exercise protocol) for 12 weeks, 3 sessions per week, each session for 4560 minutes. After measurements, posttest measurements were performed. The severity of low back pain and disability were measured using Oswestry and Quebec questionnaire; respectively. These measurements were repeated after 12 weeks in both groups. In order to analyze the data, SPSS, version 21, was used for within and between group comparisons using independent and paired ttests. Results: The results showed that both types of stability trainings reduced the amount of pain and functional disability in patients with nonspecific chronic low back pain. This decline was significant in special suspension exercises. Conclusion: Core stability training is recommended as a proposed and complementary method in the treatment of patients with nonspecific chronic low back pain. According to the results of the present study, the suspension core stability exercises can be used more effectively, compared with core stability exercises, on fixed surfaces for patients with nonspecific chronic low back pain.