>
Fa   |   Ar   |   En
   تاثیر آتل گیری اندام فوقانی بر سرعت و آهنگ راه رفتن  
   
نویسنده یوسفیان ملا راضیه ,صادقی حیدر ,فرهمند فرزام ,آذربایجانی محمدعلی
منبع طب توانبخشي - 1399 - دوره : 9 - شماره : 1 - صفحه:252 -258
چکیده    مقدمه و اهداف حرکات اندام فوقانی و دست ها می توانند الگوهای حرکتی راه رفتن را تغییر داده و یا در آن مداخله ایجاد کنند، اما معمولا در تجزیه و تحلیل های راه رفتن این بخش نادیده گرفته می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آتل گیری اندام فوقانی بر سرعت و آهنگ راه رفتن می باشد. مواد و روش ها از 30 نفر آزمودنی سالم (میانگین±انحراف معیار سن: 5.34±29.56 سال، bmi: 3.25±24.06 کیلوگرم بر متر مربع) خواسته شد ابتدا به صورت عادی و با سرعت معمول خود و سپس در همان سرعت با قرارگیری دست غالب و سپس دست غیرغالب در آتل، در مقابل سیستم آنالیز حرکت vicon راه بروند. سپس با استفاده از نرم افزار متلب، داده ها استخراج و جهت تجزیه و تحلیل از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد)، آزمون شاپیروویک (بررسی نرمال بودن توزیع داده ها) و آزمون t همبسته برای مقایسه سرعت و آهنگ راه رفتن هر کدام از الگوها با وضعیت عادی استفاده گردید (p≤0. 05). یافته ها نتایج آزمون t همبسته اختلاف معناداری را بین دو وضعیت نوسان طبیعی و قرارگیری دست غالب در آتل و نیز نوسان طبیعی و قرارگیری دست غیرغالب در آتل در میانگبن متغیر سرعت راه رفتن نشان داد، اما در زمینه آهنگ راه رفتن علی رغم کاهش میانگین، بین هیچ کدام از وضعیت ها و الگوها در مقایسه با الگوی نوسان طبیعی تفاوت معناداری دیده نشد (p≤0. 05). نتیجه گیری با توجه به نتایج پژوهش حاضر شاید بتوان عنوان کرد که بهتر است در موارد عدم ضروری در بیماران مختلف، جهت حفظ سرعت راه رفتن نرمال، از اسلینگ استفاده نشود، زیرا این افراد به دلیل ایجاد افزایش سرعت در راه رفتن ممکن است دچار تغییر در الگوی راه رفتن، عدم تعادل و زمین خوردن شوند.
کلیدواژه راه رفتن، آتل، اندام فوقانی، سرعت، آهنگ راه رفتن
آدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی, دانشکده ی تربیت بدنی و علوم ورزشی, گروه فیزیولوژی و بیومکانیک ورزشی, ایران, دانشگاه خوارزمی, دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی, گروه بیومکانیک و آسیب شناسی ورزشی, ایران, دانشگاه صنعتی شریف, گروه مهندسی مکانیک, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی, دانشکده ی تربیت بدنی و علوم ورزشی, گروه فیزیولوژی ورزشی, ایران
 
   Effect of Upper Extremity Splinting on Walking Speed and Cadence  
   
Authors Yousefian Razieh ,Sadeghi Heydar ,Farahmand Farzam ,Azarbayjani Mohammad Ali
Abstract    Background and Aims: Upper extremity movements and hands can alter or interfere with walking patterns, but they are usually ignored in gait analyses. The present study aimed to investigate the effect of upper extremity splinting on walking speed and cadence. Materials and Methods: A total of 30 healthy individuals (Mean±SD: 29.56±5.34years, BMI: 24.06±3.25 kg/cm2) were asked to walk in front of the Vicon motion analysis system at their usual speed and then at the same speed with the dominant and then nondominant hand position on the splint. Then, using MATLAB software, data were extracted and analyzed using descriptive statistics (Mean and SD), Shapirovik test (to check the normality of data distribution), and paired ttest to compare walking speed and cadence. Results: The results of the ttest showed a significant difference between the normal swing and dominant hand position in the splint as well as the natural swing and the nondominant hand position in the splint in the moving average variable walking speed. However, in terms of cadence, despite the mean decrease, there was no significant difference between any of the conditions and patterns compared to the natural pattern. (p≤0.05). Conclusion: According to the results of the study, it can be suggested that sling should not be used to maintain normal walking speed in unnecessary cases in different patients, because these individuals may experience changes in walking patterns, imbalances, and falls due to increased walking speed.
Keywords
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved