اثر یک وهله خستگی موضعی تا حد واماندگی بر متغیرهای مکانیکی مفاصل اندام تحتانی حین فرود تک پای مردان ورزشکار نیمه حرفه ای

مقدمه و اهدافبا افزایش زمان و میزان خستگی، عملکرد ورزشکار کاهش می‌یابد و در نتیجه فرود تحت اثر خستگی قرار می‌گیرد. خستگی در زمان فرود روی کنترل پاسچر و بیومکانیک اندام تحتانی تاثیرگذار است، همچنین فرود نسبت به پرش فشار بیشتری به مفاصل اندام تحتانی وارد می آورد، از این رو احتمال آسیب دیدگی در فرود بسیار بیشتر از پرش است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک وهله خستگی موضعی تا حد واماندگی بر پارامترهای مکانیکی مفاصل اندام تحتانی در حین فرود تک‌پای مردان ورزشکار نیمه حرفه‌ای بود.مواد و روش ها30 مرد جوان ورزشکار نیمه حرفه‌ای 16 تا 26 سال بسکتبال استان البرز در پژوهش حاضر شرکت کردند. برای پردازش داده‌ها از نرم افزار متلب برای استخراج پارامترهای زوایای مفاصل اندام تحتانی در برخورد اولیه پا با سطح، حداکثر فلکشن زانو و حداکثر نیروی عمودی سطح در سه صفحه حرکتی استفاده شد. برای جمع آوری اطلاعات کینماتیکی از سیستم آنالیز حرکت vicon شامل 8 دوربین و به منظور جمع آوری داده های کینتیک حرکت از یک صفحه نیروسنج kistler با سنسورهای پیزوالکتریک با فرکانس اندازه‌گیری 2400 هرتز در ابعاد 60×50 سانتی‌متر و نرم افزار نکسوس برای کمی کردن داده های فضاییزمانی در تحقیق حاضر استفاده شد. تحلیل آماری داده‌ها از طریق آزمون تحلیل واریانس آمیخته برای مقایسه داده‌ها در سطح معناداری p≤0.05 با استفاده از spss ورژن 20 انجام شد.یافته ها نتایج آزمون اندازه‌گیری مکرر اختلاف معناداری را در میانگین زوایای مفاصل مچ پا و زانو در دو صفحه حرکتی ساجیتال و فرونتال قبل و بعد از خستگی در وضعیت‌های لحظه‌ی تماس، حداکثر نیروی عمودی عکس‌العمل سطح و حداکثر فلکشن زانو نشان نداد (p≤0.05). در مقابل در صفحه هوریزنتال تغییر زاویه‌ی مفصل مچ پا در حداکثر فلکشن زانو پس از خستگی معنادار شد (0.000=p).نتیجه گیری خستگی ناشی از تمرین و مسابقه می‌تواند موجب تغییر در استراتژی فرود شود، به طوری که احتمال فشار به مفاصل اندام تحتانی به ویژه مچ پا و متعاقب آن احتمال بروز صدمات در مفاصل بالاتر را افزایش دهد. تغییر زاویه مچ پا در حداکثر فلکشن زانو در صفحه‌ی هوریزنتال می‌تواند سبب ایجاد تغییر در وضعیت مفاصل بعدی اندام تحتانی به ویژه زانو در زمان فرود شود. با توجه به زوایای ایجادشده در مفصل مچ پا با بررسی بیشتر می‌توان از آسیب ناشی از خستگی موضعی مفرط پیشگیری کرد.

Effect of One Stage of Exhaustive Local Fatigue on Mechanical Parameters of LowerLimb Joints during the SingleLeg Landing of SemiProfessional Sportsmen

Background and Aims: Performance of an athlete reduces as the time of activity increases; consequently, his landing quality is influenced by fatigue. In particular, fatigue has effects on the sportsman’s control posture and the biomechanics of his lower limbs. Moreover, landing puts more stress on these joints than jumping does, and leads to much more possibility of injury. The main objective of the present study was to investigate the effect of one stage of exhaustive local fatigue on the mechanics of the joints of the lower limb in semiprofessional sportsmen during their singleleg landing.Materials and Methods: A total of 30 young, semiprofessional basketball players in Alborz, Iran, aged between 16 and 26 years, participated in the study. The biomechanical data were recorded using motion analyzer and force plate tools. To process the collected data, the numerical computing environment MATLAB was employed to extract the angles of the lower limb joints when the foot touches the ground, the maximum flexion of the knee, and the maximum normal force in the three planes of motion. The descriptive statistics is based on the mean and the standard deviation of data and the test of normality is based on the ShapiroWilk test. Homogeneity of data was tested using Levene’s test. The collected sets of data were compared using the repeated measures analysis conducted in SPSS, version 20.0, at the significance level of P≤0.05.Results: The results did not reveal a significant difference between the angles of the ankle and of the knee in sagittal and frontal planes, nor do they show a significant difference in the maximum normal force and the maximum flexion of the knee before and after fatigue (P≤0.05). The results, however, showed a significant difference between the horizontal angular changes of the ankle joint in the maximal flexion of the knee after fatigue (P≤0.000).Conclusion: Fatigue may change the strategy of landing, thereby increasing the likelihood of putting more stress on the lower limb joints, especially the ankle. This may in turn harm the other joints. The horizontal angular change of the ankle joint in the maximal flexion of the knee changes the layout of these joints, particularly the knee. A deeper investigation of the effect of fatigue on the layout of the joints may help one prevent injuries resulting from exhaustive local fatigue.