بررسی تاثیر مداخله درمان خطاهای تولید غیردهانی بر نتایج ارزیابی نیزومتری و ارزیابی های ادراکی گفتار در کودک مبتلا به شکاف کام دارای بدعملکردی کامی-حلقی (مطالعه تک آزمودنی)

مقدمه و اهدافنتیجه نهایی جراحی شکاف کام به طور عمده به اصلاح خروج خیشومی و هایپرنیزالیتی این افراد بستگی دارد، اما خطاهای تولیدی مانع از نشان دادن عملکرد واقعی دریچه کامی-حلقی (vp) در ارزیابی های دستگاهی می شود که با هدف تشخیص نیاز به جراحی برای اصلاح ناکارآمدی دریچه کامی-حلقی (vpi) انجام می گیرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مداخله درمان خطاهای تولید غیردهانی بر نتایج ارزیابی نیزومتری و ارزیابی های ادراکی گفتار در کودک مبتلا به شکاف کام انجام شد.مواد و روش‌هامطالعه حاضر از نوع تک‌آزمودنی با مدل a-b-a بود که روی کودکی با شکاف کام زیرمخاطی ترمیم نشده با علائم گفتاری پرخیشومی و آشفتگی‌خیشومی انجام شد. بیمار تحت 24 جلسه نیم ساعته تولیددرمانی به مدت سه ماه به منظور حذف خطاهای تولید غیردهانی قرار گرفت. ارزیابی‌های ادراکی و نیزومتری در فازهای خط‌ پایه، مداخله و پیگیری انجام شد. داده‌ها با روش تحلیل دیداری و با استفاده از تعیین شاخص تفاوت میزان بهبودی و آزمون دو انحراف معیار تجزیه و تحلیل گردید. همچنین ارزیابی‌های ویدئوفلوروسکوپی و نیزوآندوسکوپی قبل و بعد از انجام مداخله صورت گرفت و با مقایسه قبل و بعد توصیف گردید.یافته هامداخله تولیددرمانی در این مورد اثربخش بوده و موجب کاهش پرخیشومی گفتار و نمره نیزالانس گفتار پیوسته (ird=0/75) گردیده است. سایز گپ دریچه کامی-حلقی نیز در بیمار کاهش و نسبت بسته شدن دریچه افزایش یافته است.نتیجه‌ گیریپژوهش حاضر نشان داد که تولیددرمانی در بیمار موجب کاهش سایز گپ دریچه کامی-حلقی و افزایش نسبت بسته شدن دریچه شده است. این موضوع نشان می‌دهد تولیددرمانی با استفاده از اصلاح جایگاه تولید در طول گفتار، موجب می شود دریچه کامی-حلقی عملکرد واقعی خود را نشان دهد و در نتیجه تاثیر مثبت بر عملکرد دریچه کامی-حلقی دارد. تغییرات دریچه در بیمار، منجر به کاهش شدت پرخیشومی و نمره نیزالانس گردید، اما آشفتگی‌خیشومی را افزایش داد. همچنین نتایج ارزیابی‌های انجام شده در مرحله پیگیری نشان داد که بیمار توانست تغییرات گفتاری ایجادشده را تا 3 هفته پس از پایان مداخله حفظ نماید.

and perceptual speech assessments in an individual with cleft palate and VPI:A SingleSubject Study

Background and Aims: The final outcome of cleft palate surgery on communication impairments of people with cleft palate mostly depends on nasal emission correction and hypernasality in these patients. However, articulation errors work as a barrier for velopharyngeal valve to show its real movement in instrumental assessment which are done as a diagnostic tool in order to determine the need for secondary surgeries. The aim of the present study was to determine the effect of articulation therapy on nasometery and perceptual assessments in a cleft palate patient.Materials and Methods: A singlesubject study with ABA design was carried out to study the effect of articulation therapy on a child with unrepaired submucosal cleft palate, hypernasality, and nasal turbulence. The participant received articulation therapy for 24 sessions (each session for half hour) during 3 months in order to eliminate non oral compensatory articulation errors. Perceptual assessment and nasometery were performed at baseline, during intervention, and in follow up phases. Visual analysis and improvement rate difference (IRD) were used to analyze data. Also, videofluoroscopic and nasoendoscopic assessments were described before and after intervention.Results: Articulation therapy was effective in this case and decreased the hypernasality and nasalance scores (IRD=0/75). Also, the velopharyngeal gap size decreased and velopharyngeal closure ratio has increased.Conclusion: The present study showed that articulation therapy seems to reduce velopharyngeal gap size and increase the valve closure ratio. It shows that articulation therapy with correcting the phonetic placement of sounds during the speech makes the velopharyngeal valve show its real movement and has positive effect on its function. Velopharyngeal changes in this patient led to reduction in hypernasality and nasalance scores, but nasal turbulence increased. In addition, the achievements were remained unchanged for three weeks after intervention.