تاثیر برنامه فرزندپروری مثبت بر کارکرد خانواده دارای فرزند کم توان ذهنی

مقدمه و اهداف نحوه ارتباط والدین با کودکان قوی ترین عامل موثر بر الگوهای تعاملی خانواده محسوب می‌شود. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر برنامه فرزندپروری مثبت بر کارکرد خانواده والدین دارای کودکان کم توان ذهنی بود. مواد و روش ها در مطالعه شبه‌تجربی حاضر، تعداد 30 زوج از والدین دانش آموزان کم توان ذهنی از مدارس استثنایی (پسرانه امید نجات، مختلط بشارت و دخترانه مهرورزان) شهر سمنان با بهره‌گیری از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری کنترل و آموزش برنامه فرزندپروری مثبت قرار گرفتند. گروه آزمایشی در 8 جلسه آموزشی برنامه فرزندپروری مثبت (هر هفته یک جلسه و هر جلسه یک ساعت و نیم) شرکت کردند، در حالی که به گروه کنترل هیچ آموزشی ارائه نشد. همه آزمودنی ها قبل از آغاز آموزش و پس از آن، پرسش نامه سنجش کارکرد خانواده (fad) را پر کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس تک متغیره و چندمتغیره استفاده شد.یافته ها نشان داد که آموزش فرزند پروری مثبت  بر کارکرد خانواده و مولفه های آن (حل مسئله، ارتباطات، نقش ها، پاسخ گویی عاطفی، دلبستگی عاطفی و کارکرد عمومی خانواده) موثر بود، اما در شاخص کنترل رفتار اثربخشی مداخله آموزشی وجود نداشت (p>0/05). نتیجه گیری نتایج نشان داد که آموزش برنامه فرزند پروری مثبت بر کارکرد خانواده دارای فرزند کم توان ذهنی موثر است.

Effect of Positive Parenting Program on Family Function in Parents Having Children with Intellectual Disability

Background and Aims: The way parents communicate with children is the strongest factor affecting family interactive patterns. The purpose of the present study was to investigate the effect of positive parenting program on family function in parents having children with intellectual disability.Materials and Methods: In the present quasiexperimental study, 30 parents having children with intellectual disability from Exceptional School (Omide Nejat boys school, Besharat mixd school, and Mehvarzan girls school) in Semnan city, Iran, were selected through convenience sampling method. They were randomly assigned to two group of experimental and control group (15 each). The experimental group participated in an eightsession positive parenting program (one meeting per week and each session for one and a half hours). The control group recieved no training. The participants completed Measure of Family functioning (FAD) prior and after the training. Univariate and multivariate analysis of covariance (ANCOVA & MANCOVA) were used to analyze the data.Results: The results showed that positive parenting education was effective on family function and its components (problem solving, communication, roles, emotional responsiveness, emotional attachment, and general family function). However, in the control behavior control index, the effectiveness of educational intervention was not significant (p>0.05).Conclusion: The results showed that positive parenting methods training is effective on family function in parents having children with intellectual disability.