تاثیر تمرینات مقاومتی الاستیک و سنتی با وزنه بر شاخص های آنتی اکسیدانی و فشار اکسیداتیو در مردان تمرین نکرده

مقدمه و اهداف تمرینات مقاومتی از تنوع گسترده ای برخودار است. اگرچه تمرینات مقاومتی با وزنه تاثیر مثبتی بر وضعیت آنتی اکسیدانی بدن دارد، با این وجود، تاثیر تمرینات مقاومتی الاستیک بر وضعیت آنتی اکسیدانی و فشار اکسیداتیو مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات مقاومتی سنتی با وزنه و الاستیک  بر شاخص های فشار اکسیداتیو و آنتی اکسیدان ها در مردان تمرین نکرده بود. مواد و روش ها آزمودنی ها 30 دانشجوی پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج (سال 95) بدون سابقه تمرینات مقاومتی بودند که از طریق فراخون و به طور داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت کردند و به طور تصادفی در سه گروه تمرینات مقاومتی الاستیک (10=n)، گروه تمرینات مقاومتی سنتی (10=n) و گروه کنترل (10=n) قرار گرفتند. نمونه گیری از خون قبل از اعمال تمرینات صورت گرفت و بعد از 72 ساعت فاصله نسبت به آخرین جلسه تمرینات مقاومتی مجددا تکرار گردید. سپس ظرفیت آنتی اکسیدان تام پلاسما، فعالیت آنزیم سوپر اکسید دسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز به عنوان شاخص های آنتی اکسیدانی و غلظت مالون دی آلدئید به عنوان شاخص پراکسیداسیون چربی (فشار اکسیداتیو) اندازه گیری شد. یافته ها نتایج نشان داد فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز در گروه تمرینات مقاومتی سنتی با وزنه در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافت (0.016=p). همچنین در فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز تفاوت معناداری بین گروه الاستیک با کنترل مشاهده شد (0.014=p)؛ در حالی که مالون دی آلدئید در گروه مقاومتی الاستیک در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافته بود (0.045=p). هرچند ظرفیت آنتی اکسیدان تام پلاسما  تحت تاثیر هیچ کدام از تمرینات مقاومتی سنتی با وزنه و الاستیک قرار نگرفت (0.05˃p). در هر حال بین دو گروه تمرین مقاومتی الاستیک و مقاومتی سنتی با وزنه بین هیچ کدام از متغییرهای مذکور اختلاف معناداری مشاهده نشد (0.05˃p). نتیجه گیری هر دو تمرینات مقاومتی سنتی و الاستیک به طور انتخابی بر عوامل آنتی اکسیدانی و فشار اکسیداتیو موثر می باشد، در حالی که هیچ کدام بر دیگری برتری ندارد؛ بنابراین توصیه می شود با توجه به شرایط و امکانات در مواقع لزوم در جهت بهبود وضعیت آنتی اکسیدانی از تمرینات الاستیک و یا مقاومتی با وزنه استفاده شود.

Effects of Elastic Resistance Training and Traditional Weight Training on Antioxidant and Oxidative Stress Markers in Untrained Men

Background and Aims: Resistance Training (RT) is very various and diverse. Although RT with weights has positive influence on antioxidant status, the effect of elastic resistance training (ERT) on the antioxidant and oxidative stress status has not been investigated. The aim of the present study was to compare effects of traditional Resistance training (TRT) and ERT on oxidative stress and antioxidant in untrained men. Materials and Methods: A total of 30 untrained male students in Islamic Azad University, Sanandaj Branch, with no experience in RT, voluntarily participated in the present study in 2016 and randomly assigned into ERT (n=10), TRT (n=10), and control (n=10) groups. Blood samples were obtained prior to the study, and was repeated 72 hr after the last training session. Then, total antioxidant capacity (TAC), Superoxide dismutase (SOD), Glutathione peroxidase (GPX) as antioxidant indices, and Malondialdehyde (MDA), as oxidative stress index, were measured in the plasma. Results: SOD activity significantly increased in TRT compared with control group (p=0.016), while GPX significantly increased in ERT compared with control group (p=0.014). Also, compared with control group, MDA significantly decreased in ERT after training (p=0.045). Moreover, TAC did not change significantly (p˃0.05). However, we did not found a significant difference in variables mentioned between ERT and TRT (p˃0.05). Conclusion: According to the results, two traditional and elastic resistance training protocols can affect oxidative stress and antioxidant indices selectively. However, none of them has advantages over the other. Therefore, it is recommended that considering the conditions and facilities, elastic and traditional resistance training be used for improving antioxidant status.