مقایسه اثر کوتاه مدت کینزیوتیپینگ و کشش عضله گاستروکنمیوس بر روی تعادل پوسچرال جوانان

مقدمه و اهداف حفظ تعادل و ثبات پوسچرال فرآیندی پیچیده و حاصل تعامل سیستم‌های مختلف می‌باشد. کینزیوتیپینگ و کشش‌ عضلانی از تکنیک‌های درمانی مورداستفاده در فیزیوتراپی است که در پیشرفت تعادل ‌موثر هستند. با توجه به تعداد اندک پژوهش‌های بررسی‌کننده تاثیر این‌ دو مداخله درمانی بر ‌روی تعادل و عدم مقایسه آنها با یکدیگر، هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه اثر این روش‌های درمانی بر تعادل جوانان می‌باشد. موادو روش ها در کارآزمایی بالینی تصادفی یک‌سویه‌کور حاضر،40 داوطلب جوان خانم و آقا انتخاب و به‌ صورت تصادفی در دو‌ گروه کینزیوتیپ و کشش‌درمانی قرار گرفتند. تیپ مورداستفاده به شکل y و با کشش 25 درصد به صورت مهاری بر روی عضله گاستروکنمیوس چسبانده ‌شد. در گروه ‌کشش نیز این عضله به‌ مدت 60 ثانیه و با 4 مرتبه تکرار تحت‌ کشش قرار گرفت. تعادل استاتیک (سرعت و میزان جابه‌جایی  مرکز فشار بدن) افراد با استفاده از صفحه‌نیرو قبل و بعد از مداخله مورد بررسی قرارگرفت. با توجه ‌به توزیع غیرنرمال داده‌ها بر‌ اساس آزمون شاپیروویلک، برای مقایسه بین‌گروهی متغیرهای مورد بررسی از آزمون آماری مان‌ویتنی و برای مقایسه درون گروهی، از آزمون ویلکاکسون استفاده گردید. یافته ها بر اساس آزمون ویلکاکسون روند کاهش سرعت‌ و میزان جابه‌جایی  مرکز فشار قبل و بعد از انجام مداخله در دو گروه مشاهده‌ شد، ولی تغییرات معنادار نشد (p>0/05). در مقایسه بین‌ دو گروه بر اساس آزمون مان‌ویتنی، هیچ تفاوت معنا‌داری در متغیرهای مورد بررسی (میزان و سرعت جابه‌جایی قدامی خلفی مرکز فشار بدن: 0.3=p و میزان و سرعت جابه‌جایی داخلی خارجی مرکز فشار بدن: 0.1=p) در قبل و بعد از مداخله مشاهده نگردید. نتیجه گیری بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر به‌ نظر می‌رسد که هیچ‌یک از مداخلات کینزیوتیپینگ و کشش‌ عضله گاستروکنمیوس اثر فوری بر روی تعادل افراد جوان سالم ندارد.

Comparison of the Short Term Effects of Kinesiotaping and Muscle Stretching of Gastrocnemius on Postural Balance in Young Adults

Background and Aim: Maintaining balance and postural stability is a complex process resulting from the interaction of different systems. Kinesiotaping and stretching techniques are the therapeutic techniques used in physical therapy that are effective in improving the balance. Given the few studies evaluating the effect of these two therapeutic interventions on balance and lack of a study comparing them with each other, the present study was conducted to compare the effect of these interventions on the balance of young individuals. Materials and Methods: In the current single blind randomized clinical trial, 40 young male and female volunteers were selected and were randomly assigned into two groups of Kinesiotaping and stretching. The inhibitory Yshaped tape with 25% tension was applied on Gastrocnemius. The muscle was stretched for 60 seconds for 4 times in the stretching group. Static Balance (COP excursion and velocity) was examined with Force Plate before and after the interventions. According to abnormal distribution of data based on ShapiroWilk test, MannWhitney Test was used for between group and Wilcoxon Test was used for within group analyses. Results: Although based on the Wilcoxon test, COP excursion and velocity showed the decreasing trend before and after the intervention, none of the changes were significant (P˃0.05). Comparison of the two groups based on MannWhitney Test showed no significant differences in the variables before and after the interventions (Anterioposterior COP Excursion, Velocity: P=0.3, Mediolateral COP Excursion, Velocity: P=0.1) Conclusion: According to the results, it seems that none of the kinesiotype and gastrocnemius stretching had any effect on the balance of healthy young people.