اثر تمرین اغتشاشی بر کنترل پاسچر تحت تکلیف دوگانه شناختی

مقدمه و اهداف امروزه دسترسی یکی از تکالیف رایج روزانه زندگی می باشد و از آنجایی که اغلب تکالیف روزانه زندگی هم زمان با تکالیف شناختی همراه است، باعث افت عمکلرد در تکلیف اصلی می شود. بهبود ثبات پاسچر باعث بهبود این عملکرد در شرایط متفاوت می باشد؛ بدین منظور هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین ثابت (زمان واکنش ساده) و متغیر تصادفی (زمان واکنش انتخابی) بر کنترل پیش بینانه پاسچر تحت تکلیف دوگانه شناختی می باشد. مواد و روش ها در تحقیق حاضر 16 دانشجوی دختر راست دست با میانگین سنی 3.18±27.18 سال در یک طرح تحقیق با پیش آزمونپس آزمون گروه تصادفی شرکت کردند. برای ارزیابی بزرگی کنترل پیش بینانه پاسچر از شاخص سرعت متوسط و جابه جایی مرکز فشار پا با استفاده از صفحه نیرو قبل از شروع حرکت دسترسی تحت تکلیف دوگانه شناختی استفاده شد. داده ها توسط نرم افزار متلب و spss نسخه 21 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها یافته ها نشان داد نتایج آزمون تی مستقل از اختلاف نمرات پیش آزمون و پس آزمون دو گروه نشان داد که در گروه تمرین ثابت سرعت جابه جایی مرکز فشار تحت تکلیف دوگانه شناختی قبل از شروع حرکت بیشتر از گروه تمرین متغیر تصادفی بود  (p<0/05). هم چنین نتایج تحلیل واریانس ترکیبی 2×2 در جابه جایی مرکز فشار بین دو گروه تمرین ثابت و تصادفی تقاوت معناداری نشان نداد (p<0/05). نتیجه گیری به نظر می‌رسد بعد از تمرین ثابت کنترل پیش بینانه پاسچر تحت تکلیف دوگانه شناختی بهبود پیدا کرده است. این نوع تمرین باعث بهبود عملکرد کنترل پیش بینانه پاسچر بعد از وارد شدن اغتشاش حاصل از حرکت بدن شده است. نتایج تحقیق حاضر از فرضیه اصل اختصاصی بودن تمرین حمایت می کند.