بررسی ارتباط بین موانع محیطی با کیفیت زندگی کودکان فلج مغزی 12-8 سال مدرسه رو شهر تهران

مقدمه و اهداف به حداکثر رساندن کیفیت زندگی کودکان و نوجوانان دارای ناتوانی، هدف اولیه خدمات توانبخشی و از جمله بحث های مطرح در تحقیقات توانبخشی و سلامت کودک می باشد. با آگاهی از میزان تاثیر عوامل مختلف از جمله موانع محیطی می توان در جهت بهبود کیفیت زندگی این کودکان اقدام کرد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین موانع محیطی با کیفیت زندگی کودکان فلج مغزی 12-8 سال مدرسه رو شهر تهران بود. مواد و روش ها مطالعه حاضر از نوع مقطعی و توصیفی-تحلیلی بود. جمعیت مورد مطالعه شامل 67 نفر بود که از بین کودکان مبتلا به فلج مغزی 12-8 سال مدرسه رو سطح شهر تهران که معیار های ورود به مطالعه را داشتند، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت ارزیابی موانع محیطی از european child environment questionnaire و جهت ارزیابی کیفیت زندگی از پرسش نامه کیفیت زندگی از cerebral palsy quality of life questionnaire نسخه والدین استفاده گردید. یافته ها یافته های مطالعه حاضر نشان داد که بین کیفیت زندگی و موانع محیطی رابطه منفی معنادار وجود دارد (r=0/36،p<0/05) نتیجه گیری نتایج مطالعه حاضر نشان داد بین کیفیت زندگی و موانع محیطی رابطه معنادار وجود دارد؛ به این صورت که هر اندازه موانع محیطی پیرامون یک کودک فلج مغزی کمتر باشد، از کیفیت زندگی مطلوب تری برخوردار خواهد بود و برعکس.

Relationship between Environmental Barriers and Quality of Life of SchoolAged Children, Aged 812, with Cerebral Palsy in Tehran

Background and Aim: Improving the quality of life in children and adolescents with disabilities is the primary goal of children’s rehabilitation services and researchers. Reducing and identifying environmental barriers for children with disabilities are essential to create an inclusive society. The purpose of the present study was to determine the relationship between environmental barriers and quality of life of children with cerebral palsy. Materials and Methods: In the current descriptive/analytical crosssectional study, 67 children with cerebral palsy were selected via the convenience sampling. Data were collected using demographic questionnaire, European Child Environment Questionnaire (ECEQ), and CPQOL questionnaire (Primary Caregiver). The data were analyzed using SPSS software running Pearson correlation. Results: The findings showed that there is a significant negative relationship between quality of life and environmental barriers (r = 0.36, p <0.05). Also, a significant negative correlation was found between the quality of life of children with cerebral palsy and physical environment of home, the physical environment of the community, transportation, and social support (p <0.05). However, there was no relationship between the quality of life and the components of the physical environment of the school, social support at home, attitude of family and friends, attitude of teachers and therapists, and attitude of classmates (p <0.05). Conclusion: The results of the present study showed that there is a significant relationship between quality of life and environmental barriers so that as environmental barriers around children with cerebral palsy decrease, the quality of life increases and vice versa.