مقایسه فرآیندهای واجی در کودکان با کاشت حلزون و کودکان شنوای فارسی زبان در شهر شیراز

مقدمه و اهداف امروزه برخورداری از شنوایی طبیعی برای اکتساب نظام واجی هر زبان ضروری است. کودکان با آسیب شنوایی نوعی نظام واجی نامناسب یا معیوب دارند که در پی ترمیم شنوایی با کاشت حلزون نیز، جنبه هایی از این مشکل باقی می ماند که بهبود آن نیازمند درمان است. با این دیدگاه که فرض می شود، فرآیندهای واجی در کودکان کاشت حلزون شده با کودکان شنوای فارسی زبان تفاوت دارد. به هدف کشف این تفاوت این دو گروه مورد مقایسه قرار گرفتند. مواد و روش ها مطالعه مقطعی حاضر روی 28 کودک کاشت حلزون و 25 کودک شنوای فارسی زبان 2 تا 8 ساله شهر شیراز صورت گرفت. نمونه گفتار مورد مطالعه با استفاده از بیان نام 106 تصویر جمع آوری و هر یک از فرآیندهای واجی تجزیه و تحلیل و ثبت گردید.  یافته ها یافته ها نشان داد از بین فرآیندهای واجی، مضاعف سازی، لبی شدگی و انسدادیچاکنایی شدگی (0.00=p)فقط در کودکان کاشت حلزون دیده شد. در کودکان شنوا فرآیندهای واجی در 7 سالگی مشاهده نشد، اما در کودکان کاشت حلزون بعد از 8 سالگی نیز فرآیندهای واجی وجود داشت. در کودکان شنوا (0.008=p) و کاشت حلزون شده (0.029=p) بین سن با میانگین فرآیند واجی، ارتباط معکوس بود.  نتیجه گیری به نظر می رسد فرآیندهای واجی در کودکان کاشت حلزون دیرتر از کودکان شنوا از بین رفت و بسامد فرآیندهای واجی در کودکان کاشت حلزون بیشتر از گروه شنوا است که نشان از تاخیر و انحراف در مسیر رشد واجی شان بود و خود این مسئله به تناسب طول دوره رشد فرآیندها با سن شنوایی اشاره دارد. با افزایش سن کودکان شنوا و کاشت حلزون فرآیندهای واجی در هر دو گروه کاهش می یابد.