مقایسه اثرات دستگاه مکانیکی کمک به سرفه و فیزیوتراپی تنفسی سنتی بر شاخص های اسپیرومتری در بیماران کیستیک فیبروزیس

مقدمه و اهداف کیستیک فیبروزیس یک اختلال ژنتیکی است که باعث تولید ترشحات چسبنده در طول راه های هوایی می شود. کمک به خروج ترشحات نقش مهمی در درمان این بیماران ایفا می کند. هدف از تحقیق حاضر مقایسه کمک مکانیکی به سرفه و فیزیوتراپی سنتی در بیماران کیستیک فیبروزیس می باشد. مواد و روش ها در مطالعه حاضر 14 بیمار کیستیک فیبروزیس با میانگین سنی 11.4 سال شرکت کردند. هر بیمار در دو روز مختلف، دو روش درمانی متفاوت را دریافت کرد (فیزیوتراپی سنتی و دستگاه مکانیکی کمک به سرفه). ظرفیت حیاتی اجباری، حجم بازدم اجباری در ثانیه اول، جریان بازدم اجباری بین 25%75% بازدم و میزان ترجیح بیماران به هر یک از روش های درمانی اندازه گیری شد. یافته ها نتایج نشان داد تفاوت معناداری در تغییر ظرفیت حیاتی اجباری (0.83=p)، حجم بازدم اجباری در ثانیه اول (0.21=p) و جریان بازدم اجباری بین 25%75% بازدم (0.74=p) بعد از دو روش درمانی وجود ندارد. همچنین تفاوت معناداری در میزان پذیرش هر یک از روش های درمانی توسط بیماران وجود ندارد (0.66=p). نتیجه گیری دستگاه مکانیکی کمک به سرفه به همان اندازه فیزیوتراپی تنفسی سنتی در پاک سازی راه های هوایی بیماران کیستیک فیبروزیس موثر است و بیماران هیچ کدام را بر دیگری ترجیح نمی دهند.