مقایسه مکان یابی افقی با محرک های نویز باریک باند و واربل تن در افراد با شنوایی هنجار

مقدمه و اهداف یکی از عملکردهای سیستم شنوایی دو گوشی مکان یابی می باشد که به ویژه در سطح افقی مبتنی بر اختلاف زمانی دوگوش (itd) خاصه در فرکانس های پایین و اختلاف شدتی دوگوش (ild) خاصه در فرکانس های بالا است. ویژگی های طیفی و فرکانسی محرک نیز می تواند به عنوان عاملی مداخله گر در این زمینه موثر باشد. با توجه به آنکه در آزمون های میدان صوتی به ویژه برای تعیین آستانه عموما از محرک واربل تن به جای تن خالص استفاده می شود، لذا مطالعه حاضر به دنبال آن است آیا در حوزه مکان یابی بین این دو محرک تفاوتی وجود دارد یا خیر. مواد و روش ها مطالعه حاضر روی 30 فرد بزرگسال (22 خانم و 8 آقا) با شنوایی هنجار و راست دست با میانگین سنی 25 سال (انحراف معیار 3.162) انجام شد. مکان یابی افقی با استقرار 4 بلندگو در زوایای 30± و 60± درجه آزیموث به فاصله یک متری از جایگاه آزمودنی در سطح راحت شنیداری (dbsl 35) در دو مرحله، یکبار با استفاده از محرک نویز باریک باند و بار دیگر با محرک واربل تن در فرکانس های 500، 1000، 2000، 4000 و 6000 ارزیابی شد و نتایج حاصل با یکدیگر مقایسه گردید. یافته ها بین میزانخطای مکان یابی در دو حالت با محرک نویز باریک باند و واربل تون در فرکانس های پایین (500، 1000 و 2000 هرتز) در زوایای 30± درجه تفاوت معناداری مشاهده نشد (p<0/05). در فرکانس 4000 هرتز به جز در 30+ درجه در سایر زوایا (60± و 30 درجه) مکان یابی با محرک نویز باریک باند دقیق تر و آزیموث مکان یابی به زاویه اسقرار بلندگو نزدیک تر بوده، در فرکانس 6000 هرتز نیز مقدار pv در تمام زوایا کمتر از 0.05 به دست آمد که مبین دقت بیشتر مکان یابی با استفاده از نویز باریک باند بوده که با توجه به مقادیر میانگین داده ها در زوایای 60± درجه، خطای مکان یابی با محرک واربل تون باز بیشتر بود (p<0/05). نتیجه گیری نتایج پژوهش حاضر مبین آن است که با افزایش فرکانس محرک و همچنین زاویه استقرار بلندگوها دقت مکان یابی با محرک واربل تون کمتر شده و می توان پیشنهاد نمود که در پژوهش های مکان یابی، استفاده از محرک نویز باریک باند بهتر از محرک واربل تون بوده و خطای کمتری را در افراد به دنبال دارد.