تاثیر میزان سختی کفی کفش و ارتفاع مختلف فرود بر کینماتیک مفصل زانو هنگام فرود تک پا در مردان

مقدمه و اهداف مهارت های ورزشی شامل فرود آمدن از فعالیت های پرخطر ورزشی به شمار می رود. فرود تک پا حرکتی رایج در بسیاری از رشته های ورزشی است و از عوامل اصلی آسیب های غیربرخوردی acl شناخته شده است که افزایش حرکت در صفحه فرونتال می تواند همچنین موجب تشدید آن شود. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی اثر درجات متفاوت سختی کفی (نرم، نیمه سخت، سخت) بر کینماتیک مفصل زانو (والگوس زانو و فلکشن زانو) هنگام فرود تک پا از ارتفاع های متفاوت 20 و 40 و 60 سانتی متری بود. مواد و روش ها 20 آزمودنی مرد (میانگین جرم: 1/03±75/38 کیلوگرم، قد: 4/19±180/1 سانتی متر، سن: 4/29±25/30 سال) انتخاب شدند. از آزمودنی ها خواسته شد که با کفی متفاوت از نظر درجات سختی قرار داده شده در کفش، عمل فرود تک پا را از ارتفاع های 20 و 40 و 60 سانتی متری برابر سیستم سه بعدی آنالیز حرکت انجام دهند، و پس از پردازش داده ها با نرم افزار کورتکس، پارامترهای حداکثر فلکشن زانو و والگوس زانو محاسبه شد. تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون اندازه گیری های مکرر در سطح معناداری کمتر از 0/05 انجام گرفت. یافته ها در فرود از ارتفاع 20 سانتی متری کفی نرم بیشترین مقدار فلکشن زانو و کمترین مقدار والگوس زانو، ارتفاع 40 سانتی متری کفی نیمه سخت بیشترین مقدار فلکشن زانو و کمترین مقدار والگوس و در ارتفاع 60 سانتی متری کفی سخت بیشترین مقدار فلکشن زانو و کمترین مقدار والگوس زانو را از خود نمایش داد. نتیجه گیری به طور کلی نتایج نشان داد که درجات متفاوت سختی کفی بر کینماتیک مفصل زانو اثرگذار است، فلکشن بیشتر زانو به همراه والگوس کمتر در این کفی ها می تواند باعث کاهش آسیب به لیگامنت صلیبی قدامی شود.