تغییرات عیب انکساری قبل و بعد از جراحی ترابکولکتومی و شنت

مقدمه و اهداف در سال‌های اخیر مطالعات بسیاری نشان داده است که تغییرات آستیگماتیسم قرنیه پس از جراحی ترابکولکتومی رخ می‌دهد و تاکید بر استیپ شدن مریدین عمودی و القای آستیگمات موافق قاعده دارند. در مطالعه حاضر علاوه بر تغییرات آستیگمات و محور آن، میزان تغییرات دوربینی و نزدیک بینی و مقایسه موارد فوق با جراحی شنت مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها پژوهش حاضر یک مطالعه مشاهده ای تحلیلی است. جامعه پژوهش دو گروه 16 نفری تحت جراحی شنت و ترابکولکتومی به ترتیب با متوسط سنی 6/72±49/68 و 8/90±52/43 بودند که به منظور بررسی تغییرات عیب انکساری قبل از جراحی، 1 هفته، 1 ماه و 3 ماه بعد از جراحی مورد مقایسه قرار گرفتند. تحلیل داده های درون هر گروه به علت نرمال نبودن آنها آزمون فریدمن و برای مقایسه بین دو جراحی از آزمون من ویتنی استفاده شد. یافته ها نتایج نشان می‌دهد متوسط فشار چشم قبل از جراحی و 1 هفته، 1 ماه و 3 ماه بعد از جراحی ترابکولکتومی به ترتیب 7/65±31/31، 2/88±9/81، 1/26±10/50 و 1/28±10/93(p<0/05); و در جراحی شنت 10/32±36/06، 3/30±13/5، 2/21±11/68 و 1/27±11/18 (p<0/05);و متوسط آستیگمات قرنیه در جراحی ترابکولکتومی به ترتیب 0/59±1/0، 1/9±6، 1/1±2/21 و 0/62±1/37 (p<0/05); که در جراحی شنت 0/46±0/89، 1/62±1/5، 1/46±1/5 و 0/85±1/07 (p>0/05) ;و درصد آستیگمات موافق قاعده در جراحی ترابکولکتومی به ترتیب 37/5، 100، 37/5 و 31/25 که در جراحی شنت 43/75، 50، 50 و 56/25 و متوسط اکی‌والان اسفر در جراحی ترابکولکتومی به ترتیب 1/49±0/03، 1/94±1/43، 1/74±0/27 و 1/46±0/04 (p<0/05); و در جراحی شنت 1/5±0/65، 2/03±1/03، 1/64±0/7 1/54±62/00/62 ( (p<0/05); است. مقایسه متغیرهای فوق در دو جراحی با استفاده از من ویتنی از منظر مقدار آستیگماتیسم و محور آن معنادار بوده (p<0/05);تغییر اکی والان اسفر معنادار نشد (p>0/05) ; نتیجه گیری هر دو روش دوربینی را القا می‌کنند که با گذشت زمان از مقدار آن کاسته می شود، اما تغییرات مقدارو ایجاد آستیگماتیسم موافق قاعده در جراحی ترابکولکتومی به نسبت جراحی شنت بیشتر است.