چالش های آموزش بالینی پرستاری در ایران و ارایه راهکارها

آموزش بالینی اولین منبع یادگیری و شکل دهی هویت حرفه ای دانشجویان علوم پزشکی بوده و مهمترین بخش در آموزش پرستاری و از اجزای تفکیک ناپذیر آن محسوب می شود. این مقاله با مرور جامع بر متون مربوطه، قصد دارد به چالشهای آموزش بالینی پرستاری در دانشکده های پرستاری ایران و ارایه راه کارها بپردازد. این مقاله مروری حاصل مرور متون جستجوی اینترنتی و مطالعات کتابخانه ای در مورد چالش های آموزش بالینی با کلید واژه های آموزش بالینی، چالش و پرستاری بین سال های 2014- 1995 با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی از قبیل ,google scholar ,iranmedex ,medline ,cinahl ,isi sid, magiran و pubmed انجام گرفت. در مجموع 82 مقاله به دست آمد که از میان این مقالات 15 مقاله مرتبط با کلید واژه ها انتخاب و مورد نقد و بررسی قرار گرفتند.نتایج حاصل از مطالعات انتخابی و توجه به مفاهیم کلیدی، نشان داده شد که عواملی چون مشخص نبودن شرح وظایف دانشجو مطابق اهداف آموزشی، عدم دسترسی کافی به مربیان، فاصله بین آموخته های بالین و عمل، برخورد نامناسب پرسنل کادر درمانی با دانشجو و مربیان، کافی نبودن امکانات و تجهیزات محیط بالین و مشخص نبودن روند ارزشیابی پایانی در این زمینه دخیل هستند. آموزش بالینی به عنوان فعالیت تسهیل کننده یادگیری در محیط بالینی نیازمند مشارکت دانشکده، مربی بالینی، دانشجو و کادر درمانی است. توجه به اهمیت آموزش بالینی در حیطه سلامت، بهبود امکانات و تجهیزات محیط بالینی، بازنگری ابزارها و فرآیندهای ارزشیابی جهت بهبود وضع آموزش بالینی در نتیجه ارتقا سطح سلامت جامعه، توصیه می شود.